Kochanek Dla Żony Wolny Czy Żonaty?

[Tom3366 258]

Moim zdaniem żonaty. Nie będzie się bawił w "odbijanego" oraz bardziej zadba o dyskrecję relacji, z uwagi na własną sytuację.

[CrimsonViper✩ 458]

Zajęty /Żonaty. Dyskrecja zagwarantowana, stała koleżeńska relacja w tajemnicy przed światem. ?✌️

[Robsad 32]

Cóż, było na myśli że jak wyżej jest napisane, nie każdy jest "dorosły" by być tym trzecim. I ... zakochuje się. Powstaje "problem".

 

[jennifer✩ 3 623]

3 godziny temu, Robsad pisze:

Cóż, było na myśli że jak wyżej jest napisane, nie każdy jest "dorosły" by być tym trzecim. I ... zakochuje się. Powstaje "problem".

 

Dlaczego problem? 

[rita✩ 7 323]

No tak... bo jak się już zakocha, jedna lub druga strona, to kaplica. Sądząc z co niektórych postów ciąg dalszy takiej historii jest następujący:

 

Singiel - stalkuje mężatkę, robi sceny i dramy, stawia warunki, wydzwania po nocy, niemal wystaje pod jej domem,

 

Żona - natychmiast zostawia męża, dzieci, dom, pakuje walizki i w nogi do kochanka.

 

Jeżeli w małżeństwie jest źle i relacja dogorywa, to zdarza się, że para wpada na "fantastyczny" pomysł żeby "ktoś się pojawił i uratował nasz związek". A to dziecko sobie zrobią bo ono go uratuje (podobno), a to wymagają od terapeuty żeby coś zrobił (oni nie muszą w końcu nic), a to znowu otworzą związek i zaproszą do niego kochanka (niech wejdzie i coś zmieni).

 

Prosta droga do katastrofy.

 

Wtedy zgodzę się, że jak się pojawi kochanek i uczucie pomiędzy nim a żoną, to rozpad małżeństwa jest nieco więcej, jak pewny.

 

Natomiast co w sytuacji, gdy para ma się dobrze, funkcjonuje zgodnie i szczęśliwie, ani myśląc od siebie odchodzić ale i tak pojawi się uczucie między kochankiem a żoną? Nie da się zliczyć ile razy w historii świata padało następujące zdanie: "Kocham męża jak i podoba mi się ktoś jeszcze...". 

 

Moim zdaniem taka historia może się zakończyć jeszcze inaczej - albo poliamorią i związkiem niemonogamicznym, albo można po prostu dać temu uczuciu płynąć i się nim cieszyć, niczego nie zmieniając. 

Pamiętajmy że zakochanie to jest pewien stan umysłu, który jest intensywny i po pewnym czasie się uspokaja. Sądzę, że takie uczucia można przekuć w wiele pięknych rzeczy, a nie patrzeć na to jednotorowo: "no to jak żywisz głębsze uczucia do kochanka to trzeba się już rozejść". To jest krzywdząca teza, że jak ktoś się zakocha, to robi już tylko podjazdy pod to, żeby rozwalić "damie swego serca" związek, tak samo jak uważanie, że nie ma co liczyć na lojalność swojej żony w tym zakresie.

 

Odpowiedzialni ludzie usiądą i przemyślą, skąd się to uczucie wzięło i co dalej. Czy nikt nie pomyślał o tym, że to może się skończyć tak, iż on i ona uznają, że muszą się w tym miejscu pożegnać, bo darzą się za mocnym uczuciem a nie chcą go formalizowac, jako nowy związek?

Tak też się zdarza. 

 

---

 

Każdy wybór ma swoje wady i zalety.

 

Jako że ostatnio widywałam się z singlami (rozwodnik, zatwardziały singiel, młody singiel i dwójka singli tak po prostu  ) widzę to tak:

 

-nieprawdą jest, że mają więcej czasu, bo muszą zasuwać za dwoje (na alimenty/samodzielne utrzymanie się/żeby pomóc rodzicom/spłacić kredyty/dorobić się czegokolwiek),

-...chociaż bywało i tak, że mogłam się umówić niemal z dnia na dzień, bo ograniczały ich tylko godziny pracy i nic poza tym...

-...jak i dogadanie terminu bywało awykonalne, bo ponieważ nie mając żadnych zobowiązań mogli hulać po całym świecie i brać na siebie prace i po 10-12h dziennie 6-7 dni w tygodniu,

-cały czas gdzieś w tle przebrzmiewa obawa, że zaraz kogoś sobie znajdą na stałe i spotkania się skończą, co uważam za największy minus; żonaty facet po prostu jest żonaty i to się nie powinno zmienić, więc stabilniejszy,

-jednocześnie jednak nie mając żony odpadał problem, że nagle spotkania się skończą, bo żona uzna, że coś jej nie odpowiada, także nie muszę się liczyć ze zdaniem kogoś jeszcze. 

 

[jennifer✩ 3 623]

15 godzin temu, rita pisze:

Sądzę, że takie uczucia można przekuć w wiele pięknych rzeczy, a nie patrzeć na to jednotorowo

Mieszasz ludziom w głowach! Uspokój się ?

[Robsad 32]

Rita... nic dodać, nic ująć. W/g. mnie trafienie w sedno.

[Emotion seeker✩ 546]

W dniu 5.08.2021 o 23:37, rita pisze:

No tak... bo jak się już zakocha, jedna lub druga strona, to kaplica. Sądząc z co niektórych postów ciąg dalszy takiej historii jest następujący:

 

Singiel - stalkuje mężatkę, robi sceny i dramy, stawia warunki, wydzwania po nocy, niemal wystaje pod jej domem,

 

Żona - natychmiast zostawia męża, dzieci, dom, pakuje walizki i w nogi do kochanka.

 

Jeżeli w małżeństwie jest źle i relacja dogorywa, to zdarza się, że para wpada na "fantastyczny" pomysł żeby "ktoś się pojawił i uratował nasz związek". A to dziecko sobie zrobią bo ono go uratuje (podobno), a to wymagają od terapeuty żeby coś zrobił (oni nie muszą w końcu nic), a to znowu otworzą związek i zaproszą do niego kochanka (niech wejdzie i coś zmieni).

 

Prosta droga do katastrofy.

 

Wtedy zgodzę się, że jak się pojawi kochanek i uczucie pomiędzy nim a żoną, to rozpad małżeństwa jest nieco więcej, jak pewny.

 

Natomiast co w sytuacji, gdy para ma się dobrze, funkcjonuje zgodnie i szczęśliwie, ani myśląc od siebie odchodzić ale i tak pojawi się uczucie między kochankiem a żoną? Nie da się zliczyć ile razy w historii świata padało następujące zdanie: "Kocham męża jak i podoba mi się ktoś jeszcze...". 

 

Moim zdaniem taka historia może się zakończyć jeszcze inaczej - albo poliamorią i związkiem niemonogamicznym, albo można po prostu dać temu uczuciu płynąć i się nim cieszyć, niczego nie zmieniając. 

Pamiętajmy że zakochanie to jest pewien stan umysłu, który jest intensywny i po pewnym czasie się uspokaja. Sądzę, że takie uczucia można przekuć w wiele pięknych rzeczy, a nie patrzeć na to jednotorowo: "no to jak żywisz głębsze uczucia do kochanka to trzeba się już rozejść". To jest krzywdząca teza, że jak ktoś się zakocha, to robi już tylko podjazdy pod to, żeby rozwalić "damie swego serca" związek, tak samo jak uważanie, że nie ma co liczyć na lojalność swojej żony w tym zakresie.

 

Odpowiedzialni ludzie usiądą i przemyślą, skąd się to uczucie wzięło i co dalej. Czy nikt nie pomyślał o tym, że to może się skończyć tak, iż on i ona uznają, że muszą się w tym miejscu pożegnać, bo darzą się za mocnym uczuciem a nie chcą go formalizowac, jako nowy związek?

Tak też się zdarza. 

 

---

 

Każdy wybór ma swoje wady i zalety.

 

Jako że ostatnio widywałam się z singlami (rozwodnik, zatwardziały singiel, młody singiel i dwójka singli tak po prostu  ) widzę to tak:

 

-nieprawdą jest, że mają więcej czasu, bo muszą zasuwać za dwoje (na alimenty/samodzielne utrzymanie się/żeby pomóc rodzicom/spłacić kredyty/dorobić się czegokolwiek),

-...chociaż bywało i tak, że mogłam się umówić niemal z dnia na dzień, bo ograniczały ich tylko godziny pracy i nic poza tym...

-...jak i dogadanie terminu bywało awykonalne, bo ponieważ nie mając żadnych zobowiązań mogli hulać po całym świecie i brać na siebie prace i po 10-12h dziennie 6-7 dni w tygodniu,

-cały czas gdzieś w tle przebrzmiewa obawa, że zaraz kogoś sobie znajdą na stałe i spotkania się skończą, co uważam za największy minus; żonaty facet po prostu jest żonaty i to się nie powinno zmienić, więc stabilniejszy,

-jednocześnie jednak nie mając żony odpadał problem, że nagle spotkania się skończą, bo żona uzna, że coś jej nie odpowiada, także nie muszę się liczyć ze zdaniem kogoś jeszcze. 

 

W samą "dziesiątkę" Rita?. Dodam do Twojej wypowiedzi jeszcze parę moich przemyśleń w kwestii "zakochania". Kluczowe moim zdaniem są Twoje słowa:

- "Pamiętajmy, że zakochanie to  pewien stan umysłu, który jest intensywny i po pewnym czasie się uspokaja"

Udowodnione, nie tylko naukowo. Taki stan trwa 6-8 miesięcy. Szczęśliwcy 1,5 roku. Wykończylibyśmy się fizycznie gdyby trwało dłużej.

No i teraz co dalej po tym czasie fascynacji i zauroczenia? Poliamoria? Też udowodnione, że na dłuższą metę kończy się źle. Zawsze któreś z trójki się "wyłamie".  Dotyczy to przeważnie młodych związków szukających większych doznań.

W naszych klimatach nawet jak coś takiego się zdaży, czy napewno to będzie "kaplica"?. 

Tak jak napisałaś " Odpowiedzialni ludzie siądą...". 

Jak nadal jest jakaś chemia to dlaczego nie można kontynuować relacji jak wszyscy się na to zgadzają.

To jest moim zdaniem najzdrowsza niemonogamia, gdy  wszyscy w takim związku się rozumieją i akceptują. 

 

 

[Emotion seeker✩ 546]

W dniu 6.08.2021 o 15:24, jennifer pisze:

Mieszasz ludziom w głowach! Uspokój się ?

@jennifer. Rita nie miesza tylko uświadamia. Chciałbym jak ona tak swoje myśli wyrażać ?

[Sailor&Lula 10 084]

1 godzinę temu, Emotion seeker pisze:

Poliamoria? Też udowodnione, że na dłuższą metę kończy się źle. Zawsze któreś z trójki się "wyłamie".  Dotyczy to przeważnie młodych związków szukających większych doznań.

Mogę poprosić o materiały źródłowe?

 

Lula.