Zmiany

[Arttwo 237]

nice

[Hottie 110]

no, masz dar do opowiadania... tak podniecająca ubrać taką sytuację w słowa... Niesamowite!

[Violett 126]

To dzieło mojego kochanego  Rogacza Pierreau. 

 

Ile razy to bym nie czytała zawsze jestem podniecona.. ma facet dar...

 

Oczywiście jest ciąg dalszy...

[Hottie 110]

dawajcie!

[Jaskier 322]

fajnie się czyta. działa niesamowicie na zmysły

[kamillo 55]

Pani Violett, nie każ nam dłużej czekać!

[Aniulek✩ 3 420]

No Violett przeszłaś samą siebie   czekam na ciąg dalszy i więcej takich opowiadań :indians:

[ODYS_ 4]

boskie

[Violett 126]

Dalszy ciąg... 

 

 

Cześć trzecia – odgłosy.

Było ciemno i zimno, zdrętwiałe mięśnie bolały niemiłosiernie. Już żadne zmiany pozycji nic

nie dawały, ból nasilał się stając się nie do zniesienia, lecz Pierreau niemógł na to nic poradzić, był uwięziony. Głód przyszedł niedługo po wyjściuPani, lecz nie to było najgorsze, najgorsze przyszło jakiś czas później,pragnienie które wysuszyło jego usta, ale i z tym można było walczyć. Jegonajwiększą zmorą były uciskany pęcherz. Trzymał tak długo jak się dało, jednakw końcu już nie mógł i zebrany cały ten zasób ciepłego moczu wylał się po jegonogach na podłogę spiżarki. Wiedział że przyjdzie mu za to zapłacić, i żebędzie to bardzo nieprzyjemna kara. Potem było jeszcze gorzej, mocz zacząłparować, a jego ostra woń wypełniła ciasną przestrzeń spiżarki powodując że Pierreaukręciło się w głowie, jednak nie pozostało mu nic innego jak czekać na powrótPani. Miał nadzieje że nie będzie to trwało całą noc.

W końcu stracił jakiekolwiek poczucie czasu gdy usłyszał podjeżdżający samochód który zatrzymałsię przed ich domem. Potem nastała cisza, jakieś szepty dolatywały go spoddrzwi, potem znów cisza i odgłos kluczy uderzających o ziemię. Potem wydało musię że Violett prosi kogoś o  coś. Nie był pewny ale wydało mu się że powiedziała „zerżnij mnie”. Jeszcze krótkimoment ciszy, i po chwili do jego uszu dotarły dźwięki nerwowo otwieranychdrzwi które zaraz z trzaskiem zostały zamknięte.

- Chcę Cię już teraz – usłyszał głos żony, swej cudownej Pani. Jednak nie mówiła do niego,mówiła do faceta z którym była na randce.

- No to ściągaj tą szmatę i wypnij cipę – odparł brutalnie.

- Tak, mów do mnie, zerżnij mnie – te słowa zraniły go bardzo mocno. Usłyszał uderzające oziemię buty, a chwilę potem rozpinany pasek i odgłos rozsuwanego zamka.Wiedział że facet wyjął już swego fiuta. – Rozbierz się cały, chcę widzieć Cięcałego, chcę czuć każdy skrawnego Twego ciała.

- Possij go-rozkazał jej.

- Z chęcią –odparła. Łzy jedna po drugiej moczyły twarz Pierreau, a jego zdradziecki fiutpróbował rozpychać się wewnątrz plastikowej klatki która go więziła. Nawet bólnie zatrzymał tego uczucia upodlającej podniety. Czuł się zeszmacony, zbrukanyjak nigdy przedtem i podniecony do granic możliwości.

Słyszał jak Violett ssała jego penisa, słyszał odgłos siorbania i poruszanego jej ręką fiuta.Słyszał przyspieszony oddech tamtego, jego jęki i pochwały rzucane odniechcenia.

- Cudnie ciągniesz, mógłbym tak stać godzinami – powiedział, a Pierreau chciał krzyczeć,jednak knebel skutecznie mu to uniemożliwiał.

- Chodźmy do sypialni – powiedziała – mam fajne łóżko.

To był ostateczny cios, będzie się z nim pieprzyć w ich łóżku, co prawda rzadko jużspał z Panią, raczej zawsze na podłodze przy Niej by być na każdy jej rozkaz,jednak nadal lubił to wyrażenie, „nasze łóżko”, teraz miało to już nie byćtylko ich łóżko. Głosy cichły, oddalały się, w końcu usłyszał zamykane drzwiich sypialni. Znów został sam z bólem w mięśniach, bólem w wciąż rozpierającymsię penisie i bólem w sercu. Był jednak tak bardzo podniecony. Tak bardzochciałby sobie strzepać, uśmierzyć ten ból podniety, pozbyć się spermy któragotowała się w nim. Lecz nie mógł. Był całkowicie pozbawiony jakichkolwiekdziałań, pozostało tylko czekać na litość jego Pani.

ciąg dalszy nastąpi... 

[Aniulek✩ 3 420]

Violett cudownie opisane