Zachowanie Hotki wobec spotkań jej Męża (Bulla) z innymi kobietami

[Kokietka✩ 10 568]

Tak sobie czytam o zazdrości, terytorialności... dużo teorii, definicji... a ja chciałabym wiedzieć, jak to jest w praktyce

 

Pytanie więc do Hotek, które stały się z biegiem czasu Rogaczkami: jak to jest z tą Waszą przyjemnością i zazdrością?

 

Zauważyłam bowiem, że  w przeciwieństwie do Rogaczy (którzy czerpią dużą przyjemność ze zdrady), Hotki-Rogaczki raczej po prostu sytuację akceptują, nie czerpiąc z tego szczególnej przyjemności. Jak to jest więc u Was?

 

1. Czerpiecie przyjemność ze zdrady męża? z rogacenia?

2. Czerpiecie przyjemność z faktu, że mężowi jest przyjemnie? Współodczuwając i wiedząc, że do tej jego przyjemności się przyczyniłyście?

3. Jest Wam to zupełnie obojętne? Nie jesteście ani zazdrosne, ani nie czerpiecie z tego przyjemności?

4. Czy po prostu akceptujecie sytuację?  bo taki jest układ: obupólna zgoda na wzajemną zdradę?

5. Zgadzacie się na zdrady męża z powodu chęci rekompensaty? wynagrodzenia jemu jego zgody, choć Wam to średnio pasuje? No ale przecież to nie fair samej się tylko bawić...

6. Akceptujecie stosując metodę: czego oczy nie widzą,  tego sercu nie żal? Nie chcecie znać szczegółów,  nie czytacie rozmów, nie pytacie, a w trakcie jego spotkań z Kochanką zajmujecie głowę czym innym, żeby tylko o tym nie myśleć?

7. Czy jednak boli Was to? jesteście zazdrosne, ale godzicie się na to z uwagi na "równouprawnienie"? Staracie się panować nad tymi negatywnymi emocjami (lub/i nad reakcjami na te emocje)?

 

[Chciałabym pominąć w tej dyskusji typowy układ Cuckqueen, gdzie tylko Mąż zdradza, a Żona jest mu wierna]

[Wichura® 19 361]

Moja żona na forum obecnie nie zagląda więc pozwolę sobie odpowiedzieć w jej imieniu.

 

U nas otwarcie związku nie nastąpiło w wyniku tego, że ktoś kogoś namawiał, a w rezultacie szerszego podejścia do życia oraz partnerstwa i od początku był to układ otwarty obustronnie. Swoją drogą pierwsze spotkanie gdzie to ja sam występowałem solo jako kochanek dla HW/pary "nagrała" mi właśnie żona W całym jej podejściu do moich spotkań są natomiast kwestie niezmienne na przestrzeni lat oraz te które ewoluują. Zacznę od tych pierwszych.

 

Rzeczą stała i totalnie kluczową jest to, że MOJA ŻONA MUSI SIĘ CZUĆ BEZPIECZNIE wobec danej, mojej relacji. Mówiąc bezpiecznie mam na myśli bezpiecznie fizycznie, psychicznie i emocjonalnie. Ani ja ani ona nie wyobrażamy sobie żebym spotykał się z osobą która jej nie szanuje, ma wobec niej nieczyste intencje lub w jakiś inny sposób sprawia, że moja żona będzie się wobec naszej relacji czuła niekomfortowo. Nie raz zdarzało się tak, że nie chciała abym spotykał się z taką czy inną osobą wobec czego z danej relacji rezygnowałem i zwykle następowało to jeszcze zanim w relację wszedłem. Raz była sytuacja gdy zaczęła się czuć mocno niekomfortowo gdy już w danej relacji byłem i zanim zdąrzyliśmy o tym pogadać nieświadomie tą relację sama rozwaliła - bywa, jesteśmy tylko ludźmi a finalnie wyszło na plus (notabene czuła się z tym bardzo źle zarówno wobec mnie jak i kochanki). Jeżeli jednak spotykam się z osobami które same w sobie nie wzbudzają negatywnych emocji u mojej żony to też same moje spotkania i relacje takowych u niej nie wzbudzają.

 

Co jeszcze się nie zmieniło? Kompersja. Moja żona od samego początku czerpała satysfakcję z mojego zadowolenia i kolokwialnie mówiąc "cieszyła się moim szczęściem". Cieszy ją kiedy ja wracam ze spotkań zadowolony, smuci gdy w moich relacjach są problemy itd. Do tego zawsze lubiła patrzeć na mój seks z innymi i to też się raczej nie zmieniło. W tym punkcie mam zresztą tak samo jak ona

 

Zmieniła się kwestia wymiaru erotycznego moich spotkań (z jej perspektywy). Na samym początku moje spotkania wiązały także z jej podnieceniem i nawet mieliśmy trochę typowo cuckqueenowych fantazji (nie jako formę związku z raczej zabawy na samych spotkaniach). To akurat zmieniło się mocno i moje spotkania nie są dla niej podniecające same w sobie. Mam w tym punkcie nieco podobnie do niej choć inne są przyczyny

 

Sam seks nigdy nie wzbudzał u mojej żony zazdrości jednak jak sama przyznaje czuje ciekawe mieszanki emocji widząc mnie całującego się, przytulającego czy idącego za rękę ze stałą kochanką. Nie jest to jednak odczucie negatywne a raczej wciąż ta forma zazdrości, która dodaje pikanterii a nie niszczy.

 

Przez długi czas moja żona nie widziała też mnie w relacji z dużo młodszą dziewczyną gdyż instynktownie czuła się tą wizją zagrożona. Innym punktem zmniejszającym poczucie bezpieczeństwa były relacje z singielkami. Kwestie spotkań z singlami/silgielkami dawno przerobiliśmy i nie mamy z tym problemu a młodsze osoby zawsze znajdowały się poza moimi zainteresowaniami. Tak się jednak złożyło, że obecnie mam sporo młodszą uległą która dodatkowo jest w trakcie rozwodu/rozstania i to jest też dla mojej żony ok więc i tu raczej co do zasady problemu nie ma

 

 

[jennifer✩ 3 623]

Gdy zaczynaliśmy zabawę to bardzo zależało mi, by mój mąż też nawiązywał swoje erotycznie znajomości. Gdy tak się stało, na początku było wspaniałe, ale z czasem było mi z tym coraz trudniej pomimo tego, że mój mąż bardzo dbał o mój komfort. Nie radziłam sobie zbyt dobrze z zazdrością.

Gdy się wycofał ze wszystkiego z różnych przyczyn, poczułam ulgę. Teraz jednak, po latach, tęsknię za tymi emocjami. Nawet jeśli bywały nieprzyjemne.

Myślę że umiałam tym się znów się z tym zmierzyć i czerpać z tego przyjemność. Cieszyłabym się, ze mu dobrze i że w jego życiu jest ktoś z nową i dobra energią.

Rzeczy tego typu nie dzieją się jednak ot tak, trzeba się mocno napracować by znaleźć się w najlepszym dla siebie położeniu, więc choć fantazje są, to ich realizacja jest mało prawdopodobna.

[żabka✩ 2 352]

Moje/nasze początki diametralnie różnią się od tego co mam/mamy w obecnej chwili.
Kiedy  mąż zaproponował mi otwarcie związku byłam mocno zniesmaczona. Ale jak to?  Mój mąż z inną kobietą ? Ja z innym meżczyzną?  Nie do pomyślenia , nie mówiąc o wprowadzeniu w nasze życie…Kosztowało mnie to mnóstwo emocji, różnorakich myśli , złości, braku wiary w swoją atrakcyjność  itp…
Lubię czasem igrać z ogniem więc stwierdziłam, że mąż niech spełnia swe fantazje. Niech się dzieje … Ale ja??? Ja to nigdy, to nie dla mnie… 
Jednak gdy mój małżonek wracał uśmiechnięty ze spotkań , ze zlotów, to przestało mi się to podobać … ja siedzę w domu, piorę, sprzątam , a mąż w tym czasie swietnie się bawi.. O , nie!!  Tak nie może być !!! Włączam się do gry? Do odważnych przecież świat należy? I trwa ta przygoda  do dziś,  od kilku lat.  Każde z nas ma swoją relację.
Doskonale poradziłam sobie z emocjami, z zazdrością ( mam na myśli tę „chorą” zazdrość) bo tzw. „ zdrowa” czasem się pojawia, ale dodaje  wyłącznie pikanterii w naszym związku. 
Cieszy mnie gdy mąż wraca zadowolony i uśmiechnięty ze spotkania…lubię wtedy te nasze rozmowy przy winie…
Lubię pytać o szczegóły…i czasem bardzo podobają mi się odpowiedzi? 
Dojrzałam do tego, żeby czerpać radość i przyjemność z tego, że @onwawa uprawia seks z inną kobietą, adoruje, dopieszcza na różne sposoby.   Lubię ten dreszczyk podniecenia?
I niech to trwa jeszcze długo … Podoba mi się to co mam/mamy?

[sasiadka 2 517]

Moje/nasze początki były odrobinę podobne do tego co opisała @żabka. Z tym, że my we wszystko „wchodziliśmy” razem. Ja bardzo długo dojrzewałam do decyzji o otwarciu związku, bałam się, ponieważ byłam chorobliwie zazdrosna. Nie raz i nie dwa usłyszałam od nie jednej kobiety komentarz typu: „ale, jak to, on z Tobą? Przecież Ty jesteś 5/6 a on 10!” (Na zlotach również zdarzało mi się takowe słyszeć ?). Dlatego tym bardziej się bałam, że jak otworzymy drzwi naszej sypialni, ja stracę resztki pewności siebie, będę jeszcze bardziej zazdrosna, całkowicie zwątpię w uczucia mojego męża do mnie, a najbardziej bałam się zauroczenia/zakochania czy to z mojej strony, czy ze strony mojego męża. Wszystko działo się parę ładnych lat temu. W końcu się zdecydowaliśmy. I… jesteśmy, mocniejsi, razem.  I co ciekawe, my nigdy nie bawiliśmy się osobno. Zawsze jesteśmy razem. Wielu twierdzi, że taki układ to wyższa szkoła jazdy - być może. Natomiast podczas takich zabaw emocje, które nam towarzyszą są nie do opisania. Obydwoje z tego czerpiemy garściami. A dodatkowo widzieć ten żar w oczach @ifeniks ?… coś pięknego. 

[Kokietka✩ 10 568]

15 godzin temu, sasiadka pisze:

Zawsze jesteśmy razem. Wielu twierdzi, że taki układ to wyższa szkoła jazdy - być może

No właśnie mój mąż też twierdzi, że to wg niego trudniejsza i bardziej wymagająca i stresująca forma układu. Ja natomiast mam odmienne zdanie. Może temu, że widząc przyjemność i orgazm męża,  odczuwam je jak swoje. Może mam erotyczne neurony lustrzane ? A jak niczego nie widzę,  i zaczynam sobie wyobrażać, to często skręcam w ścieżkę niekontrolowanej zazdrości... a tam na końcu z reguły czeka mnie już tylko urwisko...

[sasiadka 2 517]

Rozumiem Cię, kiedyś czułam podobnie. Zmieniło się to. Otworzyliśmy drzwi sypialni, a w raz z tym symbolicznym aktem zaczęłam zmieniać się również ja.  Dlatego właśnie napisałam, że jesteśmy mocniejsi. I o ile teraz nie byłoby to dla mnie problemem żeby @ifeniks spotkał się z kimś sam na sam, o tyle kiedyś było to nie do pomyślenia. A to, że spotykamy się wspólnie jest naszym wyborem, ponieważ lubimy to nasze współodczuwanie, wzajemne przeżywanie każdej chwili.