Imć Pan Godfryd i wybranka serca jego

[Wichura® 19 361]

Azaliż bajania Twe Panie niezmienne rozpromienienie na licach wywołują, a i na mordach pospolitych także. Nie ustawaj w swych bajaniach i nie daj się Waćpanie spraszać, cobyśmy na tomy kolejne oczekiwać miesiącami skazani nie bylim

[skrzat✩ 4 604]

  Jechali zakurzonym gościńcem. Godfryd środkiem, niespiesznie, z marsową miną szczękę zaciskając. Jaśko z boku, prawie linią drzew. Łypał okiem na rycerza zpodełba, gębę pokraśniałą schowawszy pod kapturem.

 - Nie gniewajcie się Panie, toć nie moja to wina.

 - Ech, pacnę cię przez łeb.

 - No co, no co? Cóżem miał robić? Uciec niby?

 - Pacnę cię zaraz…

Jechali w milczeniu zwiesiwszy głowy jak i ich konie. Za plecami znikał w oddali zarys grodu.

Jaśko nie wytrzymał zbyt długo.

 - Jedziem szukać tego smoka?

 - Czego szukać?

 - No… smoka prawdziwego. Jaśnie Panienka mówiła…

 - Słyszałżem co mówiła. Darła się tak, że nie dało się nie słyszeć. Jaśko gamoniu, nie ma smoków na świecie.

 - Takżem myślał, ale Jaśnie Panienka ani chybi myśli, że są.

 - Jaśnie Panienka myśli, że masz dużego.

Jaśko chciał coś powiedzieć, ale zmilczał roztropnie. Milczał, milczał, nie wytrzymał jednak.

 - To co Panie zrobim? Jakże się nam… yyy… Tobie przypodobać przyjdzie?

 - Nijak Jaśko. Toż to kurew była, a nie serca mego dama. Przecie nie będę wiatraków dla takiej bijał.

 - Eeee… wiatraków Panie? - Jaśko zerknął na Godfryda podejrzliwie.

Godfryd patrzył przed siebie niewidzącym wzrokiem, ani chybi coś wspominając.

 - Ojciec mój - zaczął niepewnie - Ojciec mój na wiatraki z kopią ruszał. Pomieszało mu się we łbie z takiej jak moja miłości i w wiatrakach   tych straszydła widział…

 - We wiatrakach? - Jaśko wybałuszył oczy, - W takich zwyczajnych drewnianych?

 - No przecie nie pierzastych gamoniu! We zwyczajnych co pachołki mąkę robią. Bił te wiatraki aż wióry leciały. To z miłości niby było.

Zamilkł, ale widać było, że dusi go ta historyja.

 - Wstyd na całą okolicę. - mamrotał pod wąsem - W każde święta przy stole o tych wiatrakach gadał. Chłopstwo na skargę do Księcia Pana chodziło, że przez tatula mąki do chleba nie mają.

 - Więc z Jaśnie Panienką Juliettą już się nie spotkasz Waćpanie? - Jaśko spytał jakoś tak markotnie.

 - Chuj z Juliettą. Mało to lepszych po zamtuzach? Ale jeździć tak po kraju bez sensu też głupio. Porady mi trza, co w życiu dalej robić. Kogoś uczonego by spytać…

 - Jest Panie czarodziej we wieży niedaleko. Wielce on uczony i do pomocy skory.

 - Chmmm… a czarodziejki w jakiejś wieży czasem nie ma Jaśko?

 - Pewnikiem gdzieś jest.

 - No to w drogę, do czarodziejki!

Ruszyli z kopyta wzbijając tumany kurzu.

Gadfryd obejrzał się nagle i zobaczył lubieżny uśmiech giermka.

 - Pacnę cię, przysięgam.

 

The End.

[creampie✩ 1 606]

14 godzin temu, skrzat pisze:

The End.

Mam nadzieję, że To Be Continued...