HRANICE LÁSKY (Dramat)

[keaman 30]

Petr i Hana, próbując uniknąć kryzysu w związku, decydują się na jego otwarcie. Oboje szukają coraz silniejszych przeżyć z innymi partnerami, a intymne wyznania rejestrują na telefonie komórkowym. Początkowa euforia i przygody pełne adrenaliny zamieniają się w rollercoaster emocji i konkurs wzajemnego zadawania coraz mocniejszych ciosów.

Opis: filmweb

PS
Jeszcze nie widziałem, ale na nadmiar produkcji tego rodzaju kinematografii nie możecie narzekać, więc wrzucam w ciemno. 

[PussyLicker 375]

Z tego co wyczytałem, to premiera kinowa zaplanowana jest dopiero na 3 listopada 2022. A póki co wyświetlają go jedynie na festiwalach. Więc trudno obejrzeć go online i wypada czekać.

Film jest bardziej o swingersach niż o cuckoldzie. Przedstawia problem mogący wystapić w takim związku - seksualna rywalizacja. Zagadnienie raczej mniej realne w relacji cuckold. Tym niemniej zdaniem reżysera film mówi o braku szczerości w związku. A sceny z trailerów pokazują emocje typowe dla relacji cuckold. Np. mąż proponuje żonie zagadać z mężczyzną w barze, który wpadł jej w oko. Albo scena w sypialni, gdzie mąż siedzi na fotelu i obserwuje żonę z kochankiem. Grę wstępną przerywa płacz dziecka. Żona biegnie do pokoju obok. Mąż siedzący na fotelu i przyglądający się uspokaja kochanka zostawionego samotnie na łóżku, że żona za chwilę wróci.

Linki, które znalazłem o filmie:

https://cineuropa.org/en/video/rdid/426234/ - trailer z angielskimi napisami, który sporo naświetla o czym film jest.

Hana i Petr, w obliczu kryzysu w małżeństwie, postanawiają go rozwiązać, otwierając związek, pod warunkiem, że pozostaną uczciwi, dzieląc się ze sobą nowymi doświadczeniami i seksualnymi eskapadami. Ale eksperyment przybiera ciemniejszy obrót, gdy ich radość z nowo nabytej wolności przeradza się w walkę o władzę. Wyznania pozamałżeńskie są używane jako broń, a prawdomówność zastępuje udawanie. Jako mąż i żona, każda próba przedstawienia najlepszego obrazu ich wyobrażonego ja, prowadzi to do eskalacji przemocy emocjonalnej i psychicznej, która doprowadza ich do punktu krytycznego.

--------------------------------

https://cineuropa.org/en/interview/427543/
 

Cineuropa: Ostatnio pojawiło się wiele filmów o seksie i erotyce, które niekoniecznie były dobre, ale zyskały ogromną popularność. Czy nie bałeś się, że ktoś cię z nimi wrzuci do jednego worka?
Tomasz Wiński: Celowo chciałem znaleźć się w tym gronie, a potem chciałem zaskoczyć widza prostym faktem, że to nie jest jednak jakiś tani, kiczowaty soft-porno. Myślę, że ten film jest dość bolesny i smutny, zdarzenie nieprzyjemne. Mamy ten bardzo seksowny plakat, ale nie chodzi tylko o seks. Chodzi o komunikację, emocje oraz granice uczciwości i wolności w związku.

Przez ostatnie dwa lata byliśmy zamknięci w bunkrach, więc wszyscy zagłębiliśmy się w te ukryte zakamarki naszych dusz. Widzisz parę, której wolność się kurczy, a seks wydaje się jedynym sposobem na ucieczkę. Zdaje sobie sprawę, że kiedy go prowokuje, opowiadając o swoich fantazjach, przykuwa jego uwagę. Ale nie mówi: „Zauważ mnie”. Mówi jedynie: „Ten facet ma fajny tyłek”. Czuje się tym urażony, ale nie pokazuje, że to go boli. Wchodzą w ten cały eksperyment, naprawdę nie chcąc; po prostu nie mają odwagi powiedzieć, co czują. Wydaje się, że dużo ze sobą rozmawiają, ale to tylko gra szczerości, która staje się coraz bardziej bolesna.
 

Wydaje się zawstydzony faktem, że w pewnym momencie przestaje to lubić.
Bo w pewien sposób ją w to wepchnął. W tym barze na samym początku wszystko zaczyna się psuć. Zaczyna doświadczać bardzo intensywnych rzeczy, a on nie radzi sobie psychicznie. A potem beszta ją i staje się moralizatorem, co jest całkowicie niesprawiedliwe. Obserwujemy tu załamanie pewnej mentalności patriarchalnej. A ta wyzwolona kobieta wymyka się spod jego kontroli.

Kiedy mówi się o seksie w kinie, zwykle robi się to bardzo poważnie. W twoim filmie są jednak sceny, które po prostu wprawiają w zakłopotanie. Jak wtedy, gdy seks zostaje nagle przerwany przez płaczące dziecko, a potem musisz porozmawiać z mężem swojej kochanki, który miał tylko patrzeć.
Myślę, że o to właśnie chodzi w tym filmie: o bolesny kontrast między naszymi fantazjami a rzeczywistością. Czesi [Wiński urodził się w Polsce] mają tę umiejętność trzymania dystansu. Potrafią dostrzec ludzki aspekt nawet najpoważniejszych tematów. Wcześniej nie robiłem ankiety socjologicznej, ale Hana, która była współautorem scenariusza, a ja tutaj głównie opowiadałem o naszych własnych doświadczeniach. Mój przyjaciel był w tajnej grupie swingersów: 500 osób wymienia się partnerami, ocenia się nawzajem i udziela sobie rad. Ta scena, która cię rozśmieszyła? Doświadczył tego [śmiech]. To zabawne, ponieważ wszystkie te granice są w rzeczywistości bardzo indywidualne. Są ludzie, którzy mogą być szczęśliwi w otwartym związku; mogą cieszyć się takimi wolnościami. Osobiście nie jestem wystarczająco odważny. Nie chciałbym ryzykować tego, co mam. To fascynujące.
 

Kiedy pokazujesz tę parę na samym początku, wciąż tylko we dwoje , dlaczego tak często się filmują?
To ich forma zabawy, ich fetysz. Rozmawiają ze sobą przez telefon – to trzeci bohater tego dramatu. Prowokują się nawzajem kamerą, tymi erotycznymi filmikami domowymi, wiedząc, że być może o wiele trudniej będzie rozmawiać, kiedy faktycznie patrzą sobie prosto w oczy.
 

Powiedziałeś, że to nie jest film o seksie, ale jak zamierzałeś pokazać wszystkie te różne spotkania, chociaż generalnie nie są one zbyt jednoznaczne?
Seks to sposób, w jaki się komunikują, więc musiał być wiarygodny. Powiedziałem aktorom, że zrobię co w mojej mocy, aby czuli się komfortowo, że nigdy ich nie skrzywdzę, ale nie mogli się wstydzić. Musieliśmy wierzyć w te emocje, ale nigdy nie chodziło o to, żeby kogoś ekscytować.
 

Historie o parach, które chcą zmienić swoje relacje lub życie seksualne, są często smutne. Jak na przykład Oczy szeroko zamknięte.
To jeden z moich ulubionych filmów. Scena, w której [Nicole Kidman i Tom Cruise] palą razem jointa, jest jedną z najlepszych scen opisujących dynamikę związku. Obejrzeliśmy około dziesięciu najlepszych współczesnych filmów o intymności. Byliśmy jednak bardzo ostrożni, aby nikogo nie kopiować. Myślę, że interesuje mnie po prostu ból – pokazywanie ludzi, którzy są tak blisko, a jednocześnie ranią się nawzajem i nie potrafią mówić. Dlatego ten film może wydawać się przerażający. Następnie ludzie mogą zadać sobie pytanie: „Jak szczery jestem w swoim związku ?” I może im się nie spodobać odpowiedź.

--------------------------------

https://cineuropa.org/en/newsdetail/419573/

Urodzony w Polsce, czeski filmowiec i producent Tomasz Wiński finalizuje swój długo oczekiwany pełnometrażowy debiut Granice miłości . Poprzedni film krótkometrażowy Wińskiego George the Dog, Refugee badał dynamikę władzy, gdy dwie dziewczyny znajdują mężczyznę, który chce udawać psa w ich obecności. Jednak historia inspirowana BDSM badała granice wolności i cienką granicę między wolnością a destrukcyjnym zachowaniem. Pierwszy film pełnometrażowy Wińskiego rozwija ten temat, trzymając się równie prowokacyjnej przesłanki. Po tym, jak Hana i Petr zaczynają przeżywać kryzys w swoim małżeństwie, postanawiają naprawić sytuację, otwierając swój związek. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że oboje muszą pozostać całkowicie uczciwi, w tym mówić drugiej osobie wszystkie szczegóły swoich nowych eskapad seksualnych. Eksperyment społeczny pary szybko przeradza się w walkę o władzę.

Interesuje nas ten temat, ponieważ wszyscy dyskutujemy o monogamii, niewierności, fantazjach seksualnych, granicach wolności w związku, co trzeba poświęcić, jakie są granice związków i czy można te granice negocjować. To nas zafascynowało” – mówi Wiński, który pracuje nad projektem z czeską aktorką Haną Vágnerovą , występującą w roli połowy centralnej pary. Deklarując wsparcie dla projektu, Czeski Fundusz Filmowy stwierdził, że Granice miłości „rozszerza różnorodność czeskiego kina o bezkompromisowy rodzaj dramatu o związkach, który nie był wcześniej kręcony w czeskim filmie”. Oprócz poliamorii pojawią się inne konfiguracje niemonogamicznych związków partnerskich, takie jak styl życia swingersów, czwórki i trójkąty. Jednak dramat skupia się na psychologii seksu, a nie na samym seksie. Reżyser podkreśla, że Borders of Love to nie „porno; to poetycko wyrafinowany dramat, który nie jest przewrotny, ale opowieścią badającą ukryte pragnienia i potrzeby”.

--------------------------------

https://www.loco-films.com/_files/ugd/5eb6e2_a95a8670551d4a64b34c8ef83e06d228.pdf - Nota reżysera.

!!! UWAGA SPOILERY !!!

Nasz film bada intymność pary, która poprzez wideowyznania eksploruje granice uczciwości w otwartym związku. Interesuje nas czego postacie nie mówią, co niechętnie ujawniają, jakie emocje tłumią
i kiedy te emocje zostaną w końcu wypuszczone. Badamy granice i znaczenie ich szczerości, mówimy o kruchości zaufania i tłumionych uczuciach, o tym, co się dzieje, gdy po prostu długo udajemy i zaprzeczamy silnym negatywnym emocjom w związku. O tym, czy jesteśmy zdolni, a nawet czy powinniśmy w ogóle starać się być ze sobą całkowicie szczery.

Petr i Hana postanawiają otworzyć swój związek i porozmawiać o swoich doświadczeniach z nowymi partnerami i nagrywają to na swoich telefonach. Kiedy mówią sobie, że będą całkowicie szczerzy, w rzeczywistości zaczynają odgrywać role w swoich „domowych filmach” jedynie udając, że są uczciwi. Zaczynają tłumić zazdrość, gniew, smutek, niższość i poczucie odrzucenia. W rezultacie ten eksperyment
w szczerość staje się bezlitosną walką, zamieniając ich łóżko w pole bitwy, gdzie coraz bardziej bolesne ciosy są wymieniane tam i z powrotem.

Kiedy Hana mówi Petrowi: „lubię tego faceta”, tak naprawdę mówi: „hej, spójrz na mnie, zatrzymaj mnie, pokaż mi, że Ci na mnie zależy, że jestem dla Ciebie najważniejsza”. Odpowiedź Petra brzmi: „więc idź i porozmawiaj z nim”. Nie dlatego, że jest z tego zadowolony. Czuje się upokorzony i zaatakowany jej prowokacją, więc stara się udawać obojętność. Następnie bezpośrednio zachęca ją, by zostawiła go dla swojego kochanka. Nie chce uwolnić swych uczuć, że go to boli, że tęskni za Haną, że nie chce się nią dzielić. Próbuje stłumić swoje emocje, więc nie wydaje się zaborczy i kontrolujący. W rezultacie Hana podaje nieznajomemu swój numer i gra w obojętność eskaluje. Wtedy ich związek naprawdę się otwiera i zaczynają się rozdzielać. Stopniowo nawet zaczynają się nienawidzić. Nie są ze sobą uczciwi aż do ostatniej sceny filmu, po tym jak prawie się gubią. Jedynie na w końcu pokazują swoją wrażliwość i kruchość. Pozostają razem, ale nie jest jasne, czy będą mogli sobie ufać. Czy ta cała brutalna szczerość nie zepsuła czegoś w ich związku na zawsze?

[trololo 19]

Trailer super, dobrze się zapowiada:)