ZK - krucha równowaga podtrzymywana wrażliwością moralną?

[Lemoondzik 1 842]

Skomplikowany tytuł mi wyszedł, ale... od dobrych kilku lat fascynuje mnie temat cuckoldu i ZK. Tak szczerze od 10, konto na forum założyłem 8 lat temu. Troszkę się nadoświadczałem. W zasadzie z każdej strony układu. Ale dzisiaj jakoś mocno mnie potrąciła pewna refleksja. Refleksja związana z tym co sprawia, że ZK uskrzydla, a nie dobija? Przez tych kilka lat miałem tu sporo na prawdę dobrych znajomych. Wielu i Wiele z Nich już tu nie ma. Związek nie wytrzymał takiej próby. Szczerze powiedziawszy mój też był nie jeden raz wystawiony na spore wyzwania. Ale to tylko kontekst. Pytanie jest takie - czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych? I drugie: czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"? Mam na myśli doświadczanie ZK oczywiście, a nie degustację kiszonych śledzi.  

 

Na razie tyle, bez szerszego wyjaśnienia. Zapraszam do dyskusji.

[Wichura® 19 361]

16 godzin temu, Lemoondzik pisze:

czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych?

Poszczególne osoby czerpią frajdę z różnych rzeczy. Są przecież tacy którzy czerpią ją z ranienia innych jednak zakładam że mówimy tu o układach konsensualnych. Tak czy inaczej nie łączyłbym tego z wrażliwością jako taką, a bardziej współodczuwaniem, empatią i umiejętnością stawiania MY nad JA.

16 godzin temu, Lemoondzik pisze:

czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"?

Dobry smak przydaje się wszędzie jednak nie wiem o jakie jego ujęcie pytasz tym razem

16 godzin temu, Lemoondzik pisze:

co sprawia, że ZK uskrzydla, a nie dobija?

Temat rzeka ale spróbujmy... Całkowite przekonanie do klimatu obu stron bez podejścia "No ok... możemy...", bardzo mocne zorientowanie na partnera/partnerkę i związek bazowy, zachowanie poczucia wartości własnej oraz partnera/partnerki, nie pogubienie priorytetów, umiejętność dostrzegania sygnałów ostrzegawczych i reagowania na nie w porę, gotowość na ciągłą ewolucję podejścia do klimatu i w zależności od potrzeb wprowadzanie zmian, komunikacja na najwyższym poziomie. Chyba to bym wskazał w pierwszej kolejności za kluczowe

[Sailor&Lula 10 084]

7 godzin temu, Lemoondzik pisze:

Związek nie wytrzymał takiej próby

Ludzie rozstają się z wielu powodów. Otwarcie związku wymaga nieustannej pracy ze sobą i nad sobą; nie jesteśmy kulturowo zakorzenieni w mierzeniu się z pewnymi emocjami - siłą rzeczy, wiele trudnych rzeczy może się wydarzyć. 

 

7 godzin temu, Lemoondzik pisze:

czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych?

Tak jak @Wichura, zdecydowanie stawiałabym na empatię. Połączoną ze szczerością. Bez nich rzeczywiście równowaga może być krucha, a nie giętka. 

 

7 godzin temu, Lemoondzik pisze:

I drugie: czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"?

Generalnie dobrze jest, gdy życie smakuje, zamiast wykrzywiać gębę.

 

Lula.

[Coma✩ 7 317]

Ja z kolei do czynienia z tematyką cuckold mam od 5 lat. Tak samo długo odwiedzam Forum i moje obserwacje są identyczne z @Lemoondzik Ludzie tu przychodzą i zostają,  albo uciekają (choć, jak mowi @Sem. - każdy wraca). Angażują się i dzielą swoimi przemyśleniami, albo tylko obserwują. Spotykają, lub nie. Widziałem/słyszałem już sporo i kiedyś nawet nabyłem przekonanie,  że nic w tej materii nie jest mnie już w stanie zaskoczyć. Ale po kolejnych latach i dłuższych przemyśleniach zdałem sobie sprawę w jak dużym byłem błędzie...

 

Tym niemniej da się zauważyć pewne schematy postępowania ludzi wchodzących w nasze środowisko, z reguły również powiązane z konkretnymi - także dającymi się przewidzieć konsekwencjami. I wówczas nie trudno się domyślić, co czeka daną parę.

 

Kontekst jest tu oczywiście kanwą, na której oparta jest cała reszta, ale i ten można zakwalifikować w pewne powtarzalne schematy. Sam nawet przez ostatnie lata wpisałem się w kilka z nich, co traktuję jako niesamowite doświadczenie, pozwalającemi rozumieć i widzieć więcej (zwłaszcza jeśli chodzi o ograniczenia wynikające z uwarunkowań społecznych - swoją drogą niezwykle fascynujące zjawisko, godne założenia osobnego wątku). Jeden z takich schematów, który odważnie nazwałbym 'idealnym', chwalę sobie najbardziej - układ, który jak zwykle celnie, opisał  @Wichura

2 godziny temu, Wichura pisze:

...Całkowite przekonanie do klimatu obu stron bez podejścia "No ok... możemy...", bardzo mocne zorientowanie na partnera/partnerkę i związek bazowy, zachowanie poczucia wartości własnej oraz partnera/partnerki, nie pogubienie priorytetów, umiejętność dostrzegania sygnałów ostrzegawczych i reagowania na nie w porę, gotowość na ciągłą ewolucję podejścia do klimatu i w zależności od potrzeb wprowadzanie zmian, komunikacja na najwyższym poziomie. Chyba to bym wskazał w pierwszej kolejności za kluczowe

Takie i, w moim przekonaniu, tylko takie rozumienie tematu na dłuższą metę uskrzydla obie (lub więcej) strony.

Coma

[Kiki 2 279]

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

co sprawia, że ZK uskrzydla, a nie dobija?

Jeśli rozpatrujemy jedynie uniwersalny fundament bez subiektywnych, osobniczych implikacji to uważam, że kanon jest dosyć oczywisty. Skrzydła zyskamy jedynie na bazie autentyczności potrzeb, szczerości intencji i hmmmm pewnego rodzaju altruizmowi partnerskiemu. Prawdziwa potrzeba wynika z Nas samych, jest potrzebą własną (choć bywa w Nas "zasiana"), determinuje postanowienie i działanie. Odpowiadając sobie szczerze "dlaczego" , "co chcę" i "jak" budujemy zaś szczerość w intencji zyskując świadomość nie tylko potrzeby i celu ale także oczekiwań i możliwości. Choć obie pierwsze składowe odnoszą się do Nas podmiotowo to nader istotnym elementem jest poszanowanie tychże składowych u partnera... to właśnie ten altruizm, który czasem pozwoli przeszacować oczekiwania i przewartościować intencje w trosce o dobro układu partnerskiego. Bez tego wszystkiego utkniemy gdzieś w rozczarowaniu i niespełnieniu a nawet we frustracji.

 

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych?

W tym pytaniu kryje się pewna pułapka logiczna. Zakładając słuszność postawionego twierdzenia przyjmujemy jednocześnie, ze proces nabywania doświadczenia własnego, bagażu umiejętności socjalnych, emocjonalnej dojrzałości i świadomości jest pasmem nie dającym frajdy czy satysfakcji. Sądzę, że doświadczenie pozwala rozwijać "handling" w takich relacjach, usprawniać, obywać i radzić sobie z nieprzewidzianym ale nie jest symptomatem udanej relacji czy gwarantem frajdy. Myślę, że ponad doświadczenie liczy się bardziej świadomość własna, horyzont postrzegania perspektyw, dojrzałość i stabilność emocjonalna. Nie małe znaczenie ma też zweryfikowany kompas priorytetów i wartości. 

 

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

I drugie: czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"? Mam na myśli doświadczanie ZK oczywiście, a nie degustację kiszonych śledzi.

Doświadczenie jest swoistym weryfikatorem oczekiwań względem realiów. W takim kontekście można więc przyjąć, że pozwala określić co jest Naszym wysublimowanym "smaczkiem", sprecyzować grupę docelową i zbudować sobie warsztat zachowań i reakcji. To oczywiście uprzyjemnia i ułatwia wszystko ale należy pamiętać, że doświadczenie empiryczne jest wartościowe jedynie w połączeniu ze świadomością i zrozumieniem procesu - zjawiska. Brak świadomości tego co się dzieje ogranicza  bardziej niż brak doświadczenia.

[Viola 155]

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych?

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"?

 

Te pytania zostały postawione w kontekście "refleksji związanej z tym co sprawia, że ZK uskrzydla, a nie dobija?".  Dla mnie oznacza to, że  Lemoondzik pyta czy doświadczenie w ZK jest konieczne do wyrobienia wrażliwości, która sprawia, że mozna czerpać radość nie raniąc innych i w efekcie ZK uskrzydla, a nie dobija  związku. Moja odpowiedź będzie subiektywna. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że każdy jest inny. W mojej ocenie doświadczenie weryfikuje nasze wyobrażenia, pozwala zrozumieć czego naprawdę chcemy, sprecyzować granice swoje i partnera. Chyba jednak punktem wyjścia musi być wrażliwość, umiejetność czerpania radości bez ranienia innych. Nabywanie powyższych cech i wyrabianie poczucia dobrego smaku przez doświadczenie  moze okazać się spóźnione. Wtedy o farjdzie i uskrzydleniu nie ma mowy. Natomiast z pewnością doświadczenie, poza weryfikacją naszych oczekiwań - o czym była mowa wyżej, wyczula na sygnały niebezpieczeństwa, które może się pojawić

[Sailor&Lula 10 084]

Godzinę temu, Viola pisze:

Chyba jednak punktem wyjścia musi być wrażliwość, umiejetność czerpania radości bez ranienia innych. Nabywanie powyższych cech i wyrabianie poczucia dobrego smaku przez doświadczenie  moze okazać się spóźnione

Cenna wypowiedź! W gmatwaninie uczuć i emocji, jakie mogą pojawić się we wszelakich wielokątach, opóźnienie z powyższym niechybnie okaże się zgubne...

 

Lula.

[Dragonfly® 20 389]

A gdy ktoś jak ja całe życie jest wolnym ptakiem? Nie traktuję cuckoldu dosłownie, a bardziej jako jednostronną wolność seksualną w której pływałam już zanim zbudowałam związek bazowy?

3 godziny temu, Viola pisze:

Chyba jednak punktem wyjścia musi być wrażliwość, umiejetność czerpania radości bez ranienia innych.

Czy zawsze? Co jeśli ranię bezwiednie lub celowo, bo zwyczajnie moja egoistyczna natura jest tak silna? I niejednokrotnie to sprawianie bólu przynosi  mi psychiczną satysfakcję. 

 

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

czy ZK daje frajdę tylko wtedy, gdy z każdej strony "układu" są ludzie, którzy przez własne doświadczenia nabyli pewnej wrażliwości i umieją czerpać radość nie raniąc innych?

Z tą wrażliwością u mnie jest różnie.  Nawet ostatnio @skrzat sprowadził mnie na ziemię, ale nie daję gwarancji, że przyniesie to rezultaty.  

Z pewnością mam obecnie nad czym myśleć, bo wiem, że nie zamierzam się ograniczać czy powstrzymywać. Z drugiej strony nie każde jego psychiczne cierpienie sprawia mi satysfakcję. I bądź tu teraz mądry i wypośrodkuj to, gdy jesteś osobą bardzo ekspresyjną i lubisz po prostu lecieć.    

Moim zdaniem ZK daje frajdę wtedy, gdy każda ze stron czerpie z tego "układu". I to dbanie o to by nie ranić, być wrażliwym, spostrzegawczym, zapobiegliwym nie daje gwarancji czerpania satysfakcji i pewności przetrwania związku. Wszystko zależy od potrzeb i upodobań psychicznych obu stron.

@Wichura napisał:

W dniu 8.06.2022 o 06:38, Wichura pisze:

nie łączyłbym tego z wrażliwością jako taką, a bardziej współodczuwaniem, empatią i umiejętnością stawiania MY nad JA.

Bywa, że ja jest ważniejsze od my. Ale to nie sprawia, że jestem pozbawiona empatii. Ba! to współodczuwanie pomaga mojej sadystycznej naturze smakować.

[Dragonfly® 20 389]

W dniu 8.06.2022 o 00:40, Lemoondzik pisze:

I drugie: czy przez doświadczenia trzeba wyrobić sobie "poczucie dobrego smaku"?

Nie rozumiem tego. Co to jest to poczucie dobrego smaku? Możesz jaśniej?

[Sailor&Lula 10 084]

5 godzin temu, Dragonfly pisze:

Czy zawsze? Co jeśli ranię bezwiednie lub celowo, bo zwyczajnie moja egoistyczna natura jest tak silna? I niejednokrotnie to sprawianie bólu przynosi  mi psychiczną satysfakcję. 

Masz na myśli ranienie konsensualne czy niekonsensualne?

 

5 godzin temu, Dragonfly pisze:

Moim zdaniem ZK daje frajdę wtedy, gdy każda ze stron czerpie z tego "układu". I to dbanie o to by nie ranić, być wrażliwym, spostrzegawczym, zapobiegliwym nie daje gwarancji czerpania satysfakcji i pewności przetrwania związku.

O bycie wrażliwym, spostrzegawczym i zapobiegliwym trudno jest dbać, jeśli się takim po prostu nie jest.

 

A z tym ranieniem to bardzo różnie bywa... Potrafiłam zranić nie mając takich intencji, a i bywałam zraniona, gdy wcale nie było to zamierzone... Kolejny temat, który wychodzi już poza powyżej wspominane przeze mnie rozważania o konsensusie. Po prostu nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć, co poczuje druga osoba. Czy też jak sobie nasze poczynania zinterpretuje.

 

5 godzin temu, Dragonfly pisze:

Bywa, że ja jest ważniejsze od my. Ale to nie sprawia, że jestem pozbawiona empatii. Ba! to współodczuwanie pomaga mojej sadystycznej naturze smakować.

W BDSM to miewa dodatkowy smaczek przecież, a empatia może osiągać zupełnie niezrozumiały dla wanilii wymiar.

 

Lula.