Wysoka wrażliwość, a seks?

[Kokietka✩ 10 569]

37 minut temu, bosssypl pisze:

dla wielu osób dawanie tyle wsparcie może być męczące lub niewykonanne na dłuższą metę...

Smutno mi się to czyta ;(

 

Do bycia z drugą osobą,  nie tylko wysoce wrażliwą, ale KAŻDĄ, potrzeba wiele miłości i wyrozumiałości.  Akceptowanie wad,  akceptowanie odmienności,  akceptowanie tego, że ktoś nie zmieni się w nasz "ideał", bo my tak chcemy,  bo tylko wtedy będziemy szczęśliwi. Jeżeli bycie z osobą wysoce wrażliwą Cię męczy i przerasta,  to co mają powiedzieć partnerzy osób chorych na raka, jeżdżących na wózkach inwalidzkich,  czy cierpiących na depresję.  Innych może np. przerastać to, że partner nie wywraca skarpetek na prawą stronę,  nie zamyka szafek w kuchni, czy nie opuszcza deski klozetowej... Innych to, że partnerka kupuje za dużo butów,  za głośno rozmawia, czy wiecznie się spóźnia.

 

Dla mnie prawdziwa miłość jest trudna,  owszem, ale nie wykonalna i na pewno nie męcząca. Wręcz przeciwnie,  to radość z dawania komuś  szczęścia,  satysfakcja że mogę pomóc,  wzajemne wsparcie, szacunek i zrozumienie. Może to trochę banalne i romantyczne, ale tak to widzę...

[Taka Parka✩ 1 713]

42 minuty temu, Kokietka43 pisze:

Smutno mi się to czyta ;(

 

Do bycia z drugą osobą,  nie tylko wysoce wrażliwą, ale KAŻDĄ, potrzeba wiele miłości i wyrozumiałości.  Akceptowanie wad,  akceptowanie odmienności,  akceptowanie tego, że ktoś nie zmieni się w nasz "ideał", bo my tak chcemy,  bo tylko wtedy będziemy szczęśliwi. Jeżeli bycie z osobą wysoce wrażliwą Cię męczy i przerasta,  to co mają powiedzieć partnerzy osób chorych na raka, jeżdżących na wózkach inwalidzkich,  czy cierpiących na depresję.  Innych może np. przerastać to, że partner nie wywraca skarpetek na prawą stronę,  nie zamyka szafek w kuchni, czy nie opuszcza deski klozetowej... Innych to, że partnerka kupuje za dużo butów,  za głośno rozmawia, czy wiecznie się spóźnia.

 

Dla mnie prawdziwa miłość jest trudna,  owszem, ale nie wykonalna i na pewno nie męcząca. Wręcz przeciwnie,  to radość z dawania komuś  szczęścia,  satysfakcja że mogę pomóc,  wzajemne wsparcie, szacunek i zrozumienie. Może to trochę banalne i romantyczne, ale tak to widzę...

Nie powiedziałem, że mnie to przerasta. Mówiłem na podstawie własnego doświadczenia, że wielu facetów nie mogłoby być z taką osobą i dlatego wiem, że wiele osób może właśnie to przerosnąć taki związek. My z moją kobietą super się uzupełniamy pod tym względem, ja spokojny, pozytywny i bardzo racjonalny, a ona właśnie wrażliwa i słodka   Kocham swoją żonę i wspieram ją całym sercem i akceptuje ją taką jaka jest Masz rację, miłość jest trudna i długie związki też. Wcale to nie jest banalne co mówisz, wręcz przeciwnie. Jest to wzniosłe i piękne w miłości, że chce się szczęścia swojej drugiej połówki.