Ranek

[olivier 637]

Taca jest lekka, dwie kawy i talerzyk z finezyjnymi kanapkami. Kładę ją jednak na podłodze, żeby nie ulać ani kropelki z Twojego kubka. Napełnionego do pełna tak jak lubisz. Zresztą ręce mi drżą i serce wali jak młot. Za drzwiami sypialni jest cisza. Zresztą jak tylko wszedłem do domu nie mogłem się opanować i zrobiłem kilka schodów schodami do góry i także nie słyszałem nic. Robię głęboki oddech i pukam delikatnie. Nic. Po chwili pukam drugi raz. Zza drzwi dobiega szelest pościeli i słyszę Twój głos –„możesz wejść” . Uchylam drzwi podnoszę tacę i stoję naprzeciw łóżka.  Ty podnosisz się, siadasz i opuszczasz nogi na podłogę. Jesteś zupełnie naga. Na twarzy lekko rozmazany po nocy mocny makijaż.  Twój partner za tobą także podnosi się opierając na łokciu i patrzy na mnie ciekawie. Widzimy się pierwszy raz. Podnosisz ręce w górę, prężysz się, przeciągasz mrucząc i ziewając rozkosznie. Od wydepilowanego krocza po udzie spływa Ci stróżka białego płynu. Wyglądasz pięknie!

-„Podejdź bliżej”- mówisz rozkazująco.

Podchodzę starając się omijać porozrzucane na podłodze części garderoby a Ty ponosisz nóżkę, tę z łańcuszkiem z kluczykiem na kostce i stópką sprawdzasz czy mam ‘to" na swoim miejscu. Kilka kropel kawy wylewa się z twojego kubka.

-„ Ty niezdaro” - sforujesz mnie ironicznie. „Postaw tackę” na szafce i wynoś się. Twój partner podsuwa się do Ciebie, obejmuje od tyłu twoje piersi i zaczyna całować Cię po szyji.

-„No, na co czekasz? On jeszcze będzie mnie pieprzył, dłuuuuugo” – cedzisz akcentując mocno ostatnie słowa. – „no już, uciekaj, zadzwonię…”

[ToHoHo 30]

Ładne...