Relacje towarzyskie Rogacz - Kochanek

[Emotion seeker✩ 544]

Jak zwykle podpisuję pod tym wszystkim. Takie relacje najbardziej mi i nam pasują.

[Gabor 336]

W dniu 6.06.2021 o 17:47, Sailor&Lula pisze:

Dla mnie trudny temat.

 

Zdecydowanie, w moim małżeństwie nie występuje najczęściej tu przytaczana forma kontaktu pomiędzy mężem a kochankiem.

 

Sailor dwa razy pił piwo z moimi byłymi kochankami - raz, jako preludium przed spotkaniem we trójkę (a takie można w naszej cuckoldowej karierze policzyć na palcach jednej ręki). Drugi raz, ponieważ mój były kochanek jest barmanem.

 

Z dwoma kochankami utrzymywał przez jakiś czas kontakt wirtualny. Nawet z moim obecnym Kochankiem, choć ów kontakt panowie mieli daaawno temu, kiedy jeszcze nie myślałam za bardzo o kochankowych relacjach.

 

Sailor nigdy nie przejawiał szczególnego zainteresowania, by poznawać osobiście moich kochanków. Co nie znaczy, że nie darzył ich sympatią (no dobra, nie wszystkich).

 

W bardziej zażyłych relacjach czułam się jako takie spoiwo w kontakcie Mąż - Kochanek; ważne były odrębne intymności, jakie płynęły równolegle obok siebie w obu relacjach i nie mieliśmy potrzeby ich łączenia (tak twarzą w twarz).

 

Teraz, mój Mąż i mój Kochanek mają swoje numery telefonu, ale jeszcze nigdy nie zaszła potrzeba, by z tego korzystali.

 

Bardzo bym chciała, by uścisnęli sobie dłonie, ale wiem, że Sailor nie jest na to gotowy (moja obecna relacja z Kochankiem jest najmocniejsza ze wszystkich dotąd zaznanych). Sailor nie ma też specjalnie potrzeby ku temu. Może kiedyś się to zmieni, ale nie naciskam i na szczęście mój Kochanek też tego nie robi (czasem mam wrażenie, że lepiej empatyzuje w tej kwestii z Sailorem, niż ja sama  ). Zdaję sobie sprawę, iż to delikatne i bardzo nieoczywiste emocje. W zasadzie, to chyba mi samej niełatwo byłoby się odnaleźć z nimi przy jednym stole...

 

Dwaj szalenie ważni dla mnie mężczyźni szanują się, przekazują sobie pozdrowienia przeze mnie, są sobie w pewien sposób wdzięczni. Mamy: konsensus, równowagę, szczęście, szczerość, zaufanie, komfort respektowania granic - to jest dla mnie kluczowe.

 

Lula.

Masz cudowny układ. Podobnie było w moich dotychczasowych

relacjach cuckoldowych i takiego związku bym chciała

[Łysy 1 924]

U nas był z tym problem. O ile ja dążyłem do poznania partnerów Pajączka, o tyle ona czuła się w trakcie spotkań skrępowana moją obecnością. Myślę, że wolała tam realizować inną siebie, która była niedostępna dla mnie i wolna ode mnie. Kochankowie z kolei też mieli z reguły problem ze mną, bo o ile ja występowałem do nich z inicjatywą spotkania się we dwóch na piwko i pogadania luźnego, o tyle oni (spoza klimatu swing/cuckold) mieli mindfuck z tego powodu.  Przez kolejne etapy przeszliśmy od swingu, przez trójkąty, potem cuckold, by wreszcie całkowicie rozdzielić swoje życie erotyczne, które jak okazało się po 15 latach związku, jest jedno z drugim praktycznie rozłączne w kwestii potrzeb i oczekiwań. Zdarliśmy kajdany przymusu małżeńskiego pożycia. Kilka dni temu olśniło mnie, by zamiast miotać się w poszukiwaniu radości i doświadczeń w obcowaniu z cielesnoscią innych ludzi, które to poszukiwania kosztowały mnie dużo wysiłku, absorbowały czas i uwagę, postanowiłem odpuścić, wziąć na klatę fakt, że nie jestem typem podrywacza, przystojniaka, obiektu pożądania i skupić się wreszcie na innych aspektach życia, które przynoszą satysfakcję i zadowolenie zamiast nieskutecznych wysiłków i rozczarowań. Skonstatowałem, że nareszcie nie "muszę" się nikomu podobać, mogę być na legalu brzydki, niepociągający, z fryzurą "na Gargamela", nie nadsakakiwać nikomu celem utworzenia jakiejś relacji. Pasja wygasła.

[Taka Parka✩ 1 713]

Również uważam, że taka relacja jest najlepsza . Napewno czułabym się bardzo komfortowo gdyby kochanek i narzeczony żyli w dobrych stosunkach .

[Taka Parka✩ 1 713]

(on) w pełni zgadzam się wypowiedzią mojej hotki jak i z wami wszystkimi takie podejście do sprawy mogło by przynieść wiele korzyści z naszego układu. Jeśli któryś z naszych znajomych, przyjaciół mógł by zostać kochankiem hotki osobiście postarał bym się go wprowadzić w nasz świat

I z miłą chęcią sprowokował bym sytuację w której wszystko miało by swój początek, pozbywając się przy okazji zmartwień zwiazanych z nowo poznanymi ludźmi przez portale więc układ idealny. I rozmowy przy ,,piwku,, z przyjacielem wskoczyły by na wyższy poziom. Dotyczące kogoś dla nas bardzo bliskiego a nie jak to często bywa przy męskich wypadach;) 

[Wichura® 19 361]

Ja ostatnio doszedłem nawet do wniosku, że męża swojej kochanki traktuję i chcę traktować jak takiego przysłowiowego szwagra. Zawsze chętnie się z nim napiję, pogadam, wesprę męską rozmową, pomogę mu jak będzie trzeba odpalić auto, zrobić remont czy pozbyć się zwłok. Jednym słowem pełna komitywa i w takiej relacji czuję się najlepiej. W końcu gramy do jednej bramki  

[Emotion seeker✩ 544]

4 minuty temu, Wichura pisze:

Ja ostatnio doszedłem nawet do wniosku, że męża swojej kochanki traktuję i chcę traktować jak takiego przysłowiowego szwagra. Zawsze chętnie się z nim napiję, pogadam, pomogę mu jak będzie trzeba odpalić auto, zrobić remont, wesprzeć męską rozmową czy pozbyć się zwłok. Jednym słowem pełna komitywa i w takiej relacji czuję się najlepiej. W końcu gramy do jednej bramki  

Chyba takie relacje powinny być. Po co mieć jakieś obiekcje względem męża kochanki czy kochanka żony. Wszystko jasne i wszystkim to odpowiada.

[Emotion seeker✩ 544]

W dniu 23.06.2021 o 16:34, Łysy pisze:

U nas był z tym problem. O ile ja dążyłem do poznania partnerów Pajączka, o tyle ona czuła się w trakcie spotkań skrępowana moją obecnością. Myślę, że wolała tam realizować inną siebie, która była niedostępna dla mnie i wolna ode mnie. Kochankowie z kolei też mieli z reguły problem ze mną, bo o ile ja występowałem do nich z inicjatywą spotkania się we dwóch na piwko i pogadania luźnego, o tyle oni (spoza klimatu swing/cuckold) mieli mindfuck z tego powodu.  Przez kolejne etapy przeszliśmy od swingu, przez trójkąty, potem cuckold, by wreszcie całkowicie rozdzielić swoje życie erotyczne, które jak okazało się po 15 latach związku, jest jedno z drugim praktycznie rozłączne w kwestii potrzeb i oczekiwań. Zdarliśmy kajdany przymusu małżeńskiego pożycia. Kilka dni temu olśniło mnie, by zamiast miotać się w poszukiwaniu radości i doświadczeń w obcowaniu z cielesnoscią innych ludzi, które to poszukiwania kosztowały mnie dużo wysiłku, absorbowały czas i uwagę, postanowiłem odpuścić, wziąć na klatę fakt, że nie jestem typem podrywacza, przystojniaka, obiektu pożądania i skupić się wreszcie na innych aspektach życia, które przynoszą satysfakcję i zadowolenie zamiast nieskutecznych wysiłków i rozczarowań. Skonstatowałem, że nareszcie nie "muszę" się nikomu podobać, mogę być na legalu brzydki, niepociągający, z fryzurą "na Gargamela", nie nadsakakiwać nikomu celem utworzenia jakiejś relacji. Pasja wygasła.

Jakąś nutkę depresji u Ciebie tu czuję.

[Sailor&Lula 10 084]

8 godzin temu, Emotion seeker pisze:

Chyba takie relacje powinny być. Po co mieć jakieś obiekcje względem męża kochanki czy kochanka żony. Wszystko jasne i wszystkim to odpowiada.

Lula i jej alergia na "powinno być". Brak poszukiwania więzi wspomnianej przez @Wichura nie oznacza od razu obiekcji. Po drodze jest wiele możliwych opcji.

 

Lula.

[Wichura® 19 361]

44 minuty temu, Sailor&Lula pisze:

Brak poszukiwania więzi wspomnianej przez @Wichura nie oznacza od razu obiekcji.

Więzi mają to do siebie że nie zawsze są efektem poszukiwań i nader często pojawiają się same i znienacka

Nie powiedziałbym że sam takich więzi szukam ale bardzo się cieszy gdy się pojawiają