Studium bólu.

[Dragonfly® 20 389]

W dniu 18.12.2020 o 17:33, Sailor&Lula pisze:

Co znajduje się za tym "za daleko"?

Na przykład.

@skrzat boi się cięcia, ale lubi, gdy go drapię lub "orcuję" obcasem do krwi. Ma w sobie coś z uległego masochisty. Podnieca go, gdy coraz więcej tego bólu przy rozszarpywaniu ran wytrzymuje. I tak, wytrzymuje coraz więcej, chociaż coraz bardziej się tego boi.  Znowuż ja, gdy poczuję krew wpadam w jakiś dziwny trans. Chcę tej krwi jeszcze więcej i jego bólu i strachu więcej. Krew wymieszana ze strachem tak podniecająco pachnie, wygląda i smakuje. I jeszcze ten widok jego trzęsącego się ciała.  I drapię coraz głębiej, często myśląc o tym czy nie sięgnąć po skalpel lub igłę - a to twarda granica @skrzata. Czasem boję się, że się nie powstrzymam, a wiem, że on nie będzie oponował.  Bo chce dać mi z siebie jak najwięcej.

[Sailor&Lula 10 084]

Zainspirowana pamiętnikiem @Dragonfly, rzucam Wam pytanie.

 

Jeśli lubicie zadawać ból, dlaczego nazywacie się bądź nie nazywacie się sadystami?

Jeśli lubicie przyjmować ból, dlaczego nazywacie się bądź nie nazywacie się masochistami?

 

Jak to jest z tą tożsamością?

 

Lula.

[Coma✩ 7 317]

Bo przyjmowanie bólu nie sprawia mi przyjemności? 

[Sailor&Lula 10 084]

4 minuty temu, maniurka pisze:

Bo przyjmowanie bólu nie sprawia mi przyjemności? 

Czy aby na pewno dokładnie przeczytałaś moje pytania?

 

Lula.

[Coma✩ 7 317]

Mam na myśli to, że lubię przyjmować ból, bo mnie podnieca, jednak ból sam w sobie nie sprawia mi przyjemności i dlatego nie nazwę się masochistką.

[Sailor&Lula 10 084]

Teraz, maniurka pisze:

Mam na myśli to, że lubię przyjmować ból, bo mnie podnieca, jednak ból sam w sobie nie sprawia mi przyjemności i dlatego nie nazwę się masochistką.

Dziękuję za sprostowanie, teraz rozumiem kontekst.

 

Lula.

[Dragonfly® 20 389]

52 minuty temu, maniurka pisze:

Mam na myśli to, że lubię przyjmować ból, bo mnie podnieca, jednak ból sam w sobie nie sprawia mi przyjemności i dlatego nie nazwę się masochistką.

Mnie jako seksualną sadystkę też nie zawsze podnieca zadawanie bólu. Zadaję go w pracy, przypadkiem i wtedy  jest mi  to obojętne, a czasem nawet mi przykro.

Podniecenie występuje, gdy dotyka to sfery okołoseksualnej. Bez zadawania jakiegokolwiek bólu fizycznego czy psychicznego nie osiągnę pełnej satysfakcji fizyczno-psychicznej z zespolenia. A gdy na dłużej tłumię w sobie te pragnienia zaczynam mieć problemy z odbiorem bodźców i ogólnie ze szczytowaniem. Do tego dochodzi też obniżenie nastroju, a w dalszym efekcie niechęć do seksu. .  

[Janek12✩ 572]

Godzinę temu, Sailor&Lula pisze:

Jeśli lubicie zadawać ból, dlaczego nazywacie się bądź nie nazywacie się sadystami?

Jestem sadystą bo daje mi to emocje, podnieca mnie. Podniecona kobieta, odpowiednio się zachowująca, najlepiej w bieliźnie potrafi dostarczyć mi podobnych doznań ale to nie wyklucza zupełnie moich potrzeb związanych z BDSM.

[Matt2233 592]

W dniu 26.11.2019 o 08:32, Sailor&Lula pisze:

A gdy ból zadaje ktoś niemal zupełnie obcy?

Uważam że czesto jest tak że partner nie zada "pełnego" bólu. Jest zbyt ostrożny. Wiec nawet lepiej gdy robi to ktoś obcy w sensie że nie partner

[Sailor&Lula 10 084]

1 godzinę temu, Matt2233 pisze:

Uważam że czesto jest tak że partner nie zada "pełnego" bólu. Jest zbyt ostrożny. Wiec nawet lepiej gdy robi to ktoś obcy w sensie że nie partner

Moje dotychczasowe obserwacje wskazują na to, że bardziej chodzi o to, kto ma większe predyspozycje sadystyczne. 

 

Lula.