mejl od żony

[adam&ewa 60]

Opisana historia jest prawdziwa... oczywiście na tyle, na ile "fantazja" może być prawdziwa. ale powstała w głowie konkretnej osoby i jako konsekwencja zdarzeń, które faktycznie miały miejsce: przypadkowego wejścia na portal zk, namawiania żony do współdzielenia tego nowego zainteresowania, i w końcu definitywnej odpowiedzi zony, ze nic z tego, ze mamy dzieci, itd itp. W sumie, to mógłbym wstawić ten mejl w działach Forum jak nasze historie prawdziwe czy jakieś dyskusje o zk... Wstawiłem w sekcji opowiadania bo chyba się wystraszyłem śmiałości tego co pewnego dnia dostałem na mejla od zony, i chyba wolalbym, aby to pozostało w sferze tych najlepszych fantazji... niespełnionych, a ciąg dalszy, jeśli w ogóle będzie, to jedynie fikcją literacką. Mejla wklejam, jak został napisany.

 

Miałam dziś sen...a może to nie był sen...może to moja wyobraźnia... jakieś ukryte pragnienie...sam to oceń.  Pokój. Mrok. Twarde krzesło. Siedzisz na nim. Muskam ci wargi ustami w geście przeprosin i zawiązuję ze wstydem oczy. Siadam plecami oparta o twój tors, moje pośladki ślizgają się na twoich udach, tak samo zimne, jak twoje i szorstkie, jakby cala gęsia skórka nagle ci wyszła. Czujesz,  że mam na sobie jedynie bieliznę. Błądzisz po moim ciele rękoma... są zimne, czuję je jak igiełki lodu i wzdragam się.  Przepraszasz mnie i całujesz, i próbujesz coś z siebie coś wydobyć, żeby dodać sobie samemu odwagi, chociaz zduszony glos brzmi mało przekonująco. Zasłaniam ci usta ręką... ktoś wchodzi do pokoju. Zbliża się do nas... do mnie.

 

Słyszysz jedynie jego oddech. Próbujesz zdjąć opaskę z oczu ... nie pozwalam ci. Nieznajomy klęka między moimi udami...rozchyla je. Drżę z podniecenia. Wtulam się w twoje ramiona. Jestem rozpalona do granic. Czuję jak zsuwa mi figi i dłońmi przywiera tam... Zastanawiam się czy powinnam... Ale podniecenie jest silniejsze. Zaczyna delikatnie pieścić rozpaloną szparkę...W górę i w dół... Potem jego język pewnie wchodzi tam. Jęczę i wiję się na twoich kolanach. Czuję twojego nabrzmiałego, który wyrywa się ze spodni. Na każdy mój ruch ... on tez się podnosi. Jednak dziś nic nie może. Ktoś zabiera mu to co do tej pory było tylko jego. Podniecenie i zazdrość...zazdrość i podniecenie...  Ogier nie przerywa.  Czuję się coraz bardziej wilgotna ... po udach płyną strużki mojej namiętności . Bezwiednie rozchylam bardziej uda,  przyciągam go bliżej. Błagam żeby nie przerywał...chcę czuć jego nacisk  w kroczu. On już wie ...rozpina spodnie. Powoli zsuwa slipki Szybkie pytanie w mojej głowie: Czy ja mu się podobam?  Wtedy spogląda w moje oczy i mówi ,, na co czekasz? No, mała...do buzi... Boję się twojej reakcji...milczysz...Ale czuję twoje podniecenie. Obcy samiec zajmuje twoje miejsce a  ty nic nie możesz zrobić. Pytasz czy możesz popatrzeć...zgadzam się. Zsuwam ci opaskę i biorę JEGO do ust. Wypełnia mi usta. Liżę go i ssie . Moja kobiecość pragnie więcej. Nieznajomy nawet nie pyta ciebie czy może mnie zerżnąć.  Brutalnie każe ci unieść moje nogi do góry. Przytrzymujesz je. Jego męskość jest na wysokości mojej szparki.  Nie protestuję. Czuję jak mocno obejmuje moje biodra by zadać ostry cios. Atak jest celny.  Cicho wydaję jęk rozkoszy kiedy wdziera się do końca. Jego ruchy są  coraz szybsze i głębsze. Czujesz wszystko co się zadziało na twoich kolanach. Trzymasz mnie mocno aby wchodził płynnie.  

[Czarnulek 108]

Opowiadaj dalej. Mało jest kobiecych reklacji nawet tutaj. Bardzo mnie to zaskakuje, że kobiety potrafią publicznie rozmawiać na tematy na które mężczyzna zastanawia się by zacząć. A tutaj kobiety i ich zdanie są jak siarczywy mróz. Czyli ma być -4 a jest - 17. Wiem, że to wrodzona oziębłość. Ale zawsze jest to ale