Zmiana preferencji...

[Sailor&Lula 10 084]

Odkopuję... Ależ tu się zażarte dysputy toczyły, hoho!

W dniu 26.11.2018 o 12:20, Aine pisze:

Wiemy, że ewoluują Nasze preferencje , wraz ze zdobytym doświadczeniem, to zmieniać się całkowicie chyba też mogą nasze upodobania ? 

Od nieco innej strony ugryzę temat. Czy jest wśród nas ktoś, kto uważa, że jego preferencje nie ewoluowały wcale, odkąd zaczął swą świadomą seksualną drogę?

 

Ktoś, kto nawet jeśli próbował różnych rzeczy, to w zasadzie tylko utwierdziły go one w jego pierwotnych preferencjach? Ktoś, kogo doświadczenia zdobyte przez lata, wcale nie doprowadziły do ewolucji (ani tym bardziej rewolucji), a raczej po prostu uczyniły go dojrzalszym w tym, jaki jest?

 

Ktoś, oprócz mnie?

 

Lula.

[Dreamer 4 211]

Moje preferencje ciągle ewoluują ale w rzeczywistości myślę, że bardziej od ewolucji chodzi o odkrywanie siebie i swoich potrzeb które w nas drzemią a my o tym nawet nie wiemy. 10 lat temu w życiu by mi nie przyszło do głowy, że może mnie kręcić uległość, ból, poniżenie (chociaż już wtedy wiedziałem że lubię rogi). Raczej widziałem siebie jako hm osobę która woli zdobywać i mieć władzę. Teraz wydaje mi się, że było to adoptowanie przeze mnie ogólnych schematów myślowych mojego środowiska gdzie wszelka uległość faceta uchodziła za słabość i zwykle pantoflaratwo. Dzisiaj np uważam że uległość wymaga prawdziwej odwagi i zdolności poznawczych. Tak więc z pewnością zmieniaja się u mnie poglądy jednak wydaje mi się że preferencje o tyle nie zmieniają się co wymagają ich odkrycia i czasem przełamania społecznie narzuconych norm.

[Sailor&Lula 10 084]

4 godziny temu, Dreamer pisze:

10 lat temu w życiu by mi nie przyszło do głowy, że może mnie kręcić uległość, ból, poniżenie (chociaż już wtedy wiedziałem że lubię rogi). Raczej widziałem siebie jako hm osobę która woli zdobywać i mieć władzę.

O, widzisz. Ja wiele rzeczy o sobie wiedziałam już kilkanaście lat temu, można by rzec, że nawet ZA WCZEŚNIE o nich wiedziałam.

 

Gdy teraz patrzę na to z perspektywy czasu - byłam larwą, która chciała jeść pokarm przeznaczony dla siebie, ale już dla formy imago. Wiadomo było, że go odpowiednio nie strawię na tamtym etapie. Trzeba się było przepoczwarzyć. I przy okazji uświadomić sobie, iż  absolutnie nie ma dla mnie zejścia z tej drogi rozwoju... Nie da się przed tym procesem uciec, należy jedynie pozwolić sobie dojrzeć.

 

Nie mniej jednak, te symboliczne 10 lat temu, najbardziej w świecie kręciły mnie te same rzeczy co teraz. Nawet przeokrutnie podniecał mnie ten sam Człowiek, który obecnie jest uosobieniem mojego Spełnienia.

 

4 godziny temu, Dreamer pisze:

Teraz wydaje mi się, że było to adoptowanie przeze mnie ogólnych schematów myślowych mojego środowiska gdzie wszelka uległość faceta uchodziła za słabość i zwykle pantoflaratwo.

Fakt, może tak być, że dla mężczyzny odkrycie w sobie skłonności uległych wywołuje większy dysonans wobec cech, jakich stereotypowo się od męskiej płci oczekuje.

 

Choć obecnie od każdej płci oczekuje się siły i niezależności, co w pewnym świetle jest korzystne, ale wielu osobom utrudnia zrozumienie, że bycie uległym nie równa się byciu słabym czy zmanipulowanym.

 

4 godziny temu, Dreamer pisze:

Dzisiaj np uważam że uległość wymaga prawdziwej odwagi i zdolności poznawczych.

Przede wszystkim wymaga po prostu czucia się dobrze w takiej roli; w mojej opinii odpowiedzialna dominacja również wymaga prawdziwej odwagi i rozbudowanych zdolności poznawczych.

 

4 godziny temu, Dreamer pisze:

Tak więc z pewnością zmieniaja się u mnie poglądy jednak wydaje mi się że preferencje o tyle nie zmieniają się co wymagają ich odkrycia i czasem przełamania społecznie narzuconych norm.

Można rzecz, że też się przepoczwarzasz... A jeszcze dodatkowo zrzucasz nakładane społecznie maski.

 

Lula.