Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija - rzecz o tym, jak kiedyś bardzo, a teraz wcale ;)

[Zouza® 29 620]

Od dłuższego czasu uświadamiam sobie, że szybko mija mi "nakręcenie" na konkretne osoby.

 

Jeśli znajomość zaczyna się szybko seksem, a dobrze dogadujemy się na innych polach, to czasem ten seks trwa jakiś czas (przez ileś tam spotkań), potem często przechodzi w koleżeństwo. Czasem jest "powrót" do seksu, jakoś wszystko naturalnie to wychodzi.

 

Kiedy jednak nie ma szybko seksu - to po drugim, trzecim spotkaniu na neutralnym gruncie (np. na zlocie) inaczej już postrzegam daną osobę, już nie czuję tego rozkosznego skurczu między udami.

Zastanawiam się wtedy - dlaczego wtedy to mnie "brał/a", a teraz wcale? I musiał(a)by się mocno postarać, by to uczucie wróciło.

Choć uczciwie przyznam, że jednak zazwyczaj dotyczy to mężczyzn. Z kobietami sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana.

 

Oczywiście, jak w każdej regule zdarzyły się wyjątki, ale... jednak sytuacja jw. jest bliska 100%.

 

A jak jest z Wami?

[Mr.K✩ 5 977]

Od dłuższego czasu uświadamiam sobie, że szybko mija mi "nakręcenie" na konkretne osoby.

 

 

Zdefiniuj "szybko" bo tu jest chyba clou pogrzebane. I czy chodzi o osoby dostępne na wyciągnięcie ręki czy też o te, które udaje Ci się spotkać góra co trzeci zlot bo tu także bywa różnie. Te, które są zawsze blisko czasem się znudzą jak się już odkryje gdzie się zaczynają a gdzie kończą. Te, które spotyka się bardzo okazjonalnie mogą popaść w emocjonalny niebyt z pierdyliona przyczyn w tym konkretnym danym dniu np. zlotu. Potem wyobraźnia ochoczo podpowiada sztampową resztę, perspektywa repety zanika za horyzontem codzienności i uczucia stopniowo topnieją. I następny(a), proszę.

[Zouza® 29 620]

 

Zdefiniuj "szybko" bo tu jest chyba clou pogrzebane.

Pierwsze spotkanie i mógłby zrobić ze mną niemal wszystko.

Przy drugim już widzę to, czego nie widziałam za pierwszym razem (niekoniecznie mam na myśli "wady"), ale może jeszcze, jeszcze...

Przy trzecim - mogę uwielbiać, jako człowieka, ale jakoś już nie kręci.

 

 

I czy chodzi o osoby dostępne na wyciągnięcie ręki czy także o te, które udaje Ci się spotkać góra co trzeci zlot bo tu także bywa różnie.

O wszystkie.

No chyba, że widzieliśmy się raz, 5 lat temu, to może znowu coś we mnie drgnie.

 

 

Te, które są zawsze blisko czasem się nudzą jak się już odkryje gdzie się zaczynają a gdzie kończą.

Kiedyś tak. Tylko to "kiedyś" to może być miesiąc, a mogą być lata. To zależy, czy chcemy odkrywać. 

 

 

Te, które spotyka się bardzo okazjonalnie mogą popaść w emocjonalny niebyt z pierdyliona przyczyn w tym konkretnym danym dniu np. zlotu.

Nie, nie, to nie to!

[Mr.K✩ 5 977]

Pierwsze spotkanie i mógłby zrobić ze mną niemal wszystko. Przy drugim już widzę to, czego nie widziałam za pierwszym razem (niekoniecznie mam na myśli "wady"), ale może jeszcze, jeszcze... Przy trzecim - mogę uwielbiać, jako człowieka, ale jakoś już nie kręci.

 

No, można zaryzykować teorię, że to zupełnie normalne.. Pierwsze razy są zawsze bezcenne a potem, z wyjątkiem Rycerzy na Białych Koniach, zaczyna się niechybna pochylnia. Znamy ciało, zachowania, umiejętności, więc emocje stygną przy każdym kolejnym spotkaniu. 

 

O wszystkie. No chyba, że widzieliśmy się raz, 5 lat temu, to może znowu coś we mnie drgnie.

 

I to jest czasem recepta na, pardon, recycling kochanka

 

Kiedyś tak. Tylko to "kiedyś" to może być miesiąc, a mogą być lata. To zależy, czy chcemy odkrywać. 

 

A widzisz.. Dokładnie tak. Wsadzać i wyjmować to prawie każdy umie ale sztuką jest chcieć się ciągle wzajemnie odkrywać. To wymaga pracy a praca wymaga wysiłku. Jeżeli kochanek oprócz fiuta nie wkłada w to serca to sprawa jest przesądzona. Prędzej czy później.

 

Nie, nie, to nie to!

 

No i git. Bo już się martwiłem, że spierdoliłem

[Zouza® 29 620]

 

Znamy ciało, zachowania, umiejętności, więc emocje stygną przy każdym kolejnym spotkaniu.

No właśnie nie znam ciała. Tym bardziej umiejętności.

Zachowania też tylko towarzyskie.

 

 

I to jest czasem recepta na, pardon, recycling kochanka

Niedoszłego, bo o takich tu mówię głównie?

 

 

No i git. Bo już się martwiłem, że spierdoliłem

[husband 1 560]

Wypowiem się „niczym piekarz”

 

Może zwyczajnie jadłaś chleb ze zbyt dużej ilości piekarni?

 

Chleb to chleb smakuje tak samo tylko detale są różne...

 

Ok. Może nie tak samo ale podobnie, a ma ta sama funkcje „najeść się”

 

To taka odpowiedz na teraz na szybko, nie rozbiłem Twojej wypowiedzi na części pierwsze.

[Zouza® 29 620]

Może zwyczajnie jadłaś chleb ze zbyt dużej ilości piekarni?

A może właśnie ze zbyt małej? Mam swój ulubiony i posmakować chcę tylko tych nowych, których jeszcze nie próbowałam?

A czerstwy chleb już tak nie smakuje... że tak przyjmę Twą konwencję

 

A serio - wszystko zaczyna się komplikować, gdy zaczynamy lubić się jak kumple, jeszcze zanim do czegokolwiek doszło.

[husband 1 560]

A może właśnie ze zbyt małej? Mam swój ulubiony i posmakować chcę tylko tych nowych, których jeszcze nie próbowałam?

A czerstwy chleb już tak nie smakuje... że tak przyjmę Twą konwencję

 

A serio - wszystko zaczyna się komplikować, gdy zaczynamy lubić się jak kumple.

Hmmm a może to kwestia „pazerności” jesz zawsze do syta? Czy odchodzisz od stołu zawsze najedzona?

 

Hmmm wiesz dlaczego są osoby z forum z którymi się nie bzykalem? Bo za „kazirodztwo” idzie się do „pierdla”

 

Po mimo, ze jestem facetem niby skonstruowany jak konstrukcja cepa, (dwa kije i sznurek) to są osoby z którymi się nigdy nie będę bzykał, to ze względu na nic koleżeństwa. Od początku nawet jestem w stanie rozpoznać ta cienka początkowa granice, z kim gdzie mogę zajść.

 

To nie jest atokomplement abyś złe mnie nie zrozumiała. To bardziej skomplikowane....

[Zouza® 29 620]

Teraz właśnie jesteś blisko moich odczuć.

[Duszek]

A jak jest z Wami?

 

zupełnie inaczej.... znajomość, że tak powiem "przechodzona" może z nagła przejść w "skonsumowaną" 

 

napięcie... hmmm... napięcie... czekaj przypominam sobie gdzie i jak ono jest w tych starych znajomościach... najczęściej w fazie głupawki dialogu, gdy sobie przypominam początki znajomości... wtedy znowu wiem dlaczego lubię, bardzo lubię daną osobę - fakt, nie mam "parcia" na konsumpcję acz wyczuwam, że ona majaczy się w tle nie wypowiedziana... będzie czy nie będzie nie ma to dla mnie znaczenia...

 

używając melodii Husbanda - nie mam potrzeby się napchać bułami, wystarczy deser jakim jest spotkanie z tą osobą i rozmowa

 

edit:

PS. a kazirodztwo mi nie straszne Siostro