Męska dominacja w filmach (nie pornograficznych)

[rita✩ 7 323]

Zainspirowana tekstem Luli o kadrach z męską dominacją w filmach zainteresowałam się, w jakich produkcjach można znaleźć elementy męskiej dominacji.

 

Nie każdemu mój gust musi odpowiadać, bo nie lubię oczywistości, niemniej zostawię namiar na zbiór scen z "Suicide Squad" zawierających wątek jednej relacji opartej na dominacji. 

 

 

Wiadomo też, że pierwsze co się nasunie, to "Sekretarka"

 

[Korn 1 139]

Zainspirowana tekstem Luli o kadrach z męską dominacją w filmach zainteresowałam się, w jakich produkcjach można znaleźć elementy męskiej dominacji.

 

Nie każdemu mój gust musi odpowiadać, bo nie lubię oczywistości, niemniej zostawię namiar na zbiór scen z "Suicide Squad" zawierających wątek jednej relacji opartej na dominacji. 

 

 

Wiadomo też, że pierwsze co się nasunie, to "Sekretarka"

 

 

Mnie się kojarzy film, w którym, o ile pamiętam, nie było ani jednej sceny seksu, a przesycony był seksualnymi podtekstami i męską potrzebą dominacji... a także uległości - akcja rozgrywa się głównie między dwójką mężczyzn, choć nie są oni parą, kochankami ani w ogóle nic z tych rzeczy. Choć łączy ich jakaś nienazwana relacja, z czasem stająca się bardzo toksyczna. Zachęcam do obejrzenia, jeśli ktoś nie widział:

 

[Sailor&Lula 10 084]

rita, kadry, które podlinkowałam w temacie o zdjęciach pochodzą z:

 

BITTER MOON Polańskiego. Zalinkowana scena nie oddaje w żaden sposób klimatu całego filmu, karuzeli uczuć targających głównymi bohaterami. Jeden z moich ulubionych filmów ever. Rusza mnie niesamowicie, a cudowna Emmanuelle Seigner dopełnia dzieła.

 

 

----

 

 

NOCNY PORTIER Liliany Cavani. Bardzo kontrowersyjny film, lecz kocham go przeogromnie.

 

Opis za filmweb.pl: Akcja filmu rozgrywa się w Wiedniu w 1957 r. Max, były oficer SS, pracuje jako nocny portier w eleganckim hotelu. Pewnego wieczoru wśród nowo przybyłych hotelowych gości Max zauważa młodą, piękną kobietę, Lucię - żonę sławnego, amerykańskiego dyrygenta. Rozpoznaje w niej swoją dawną ofiarę. Nazajutrz Lucia towarzyszy mężowi w operze i wraca myślami do roku 1942, kiedy to jako 15-letnia dziewczyna została wywieziona do obozu koncentracyjnego. Max, sadysta i fetyszysta, wybrał ją wówczas z transportu więźniarek i zgwałcił. Nie wysłał jednak później na śmierć. Zaczął się z nią częściej spotykać i poddawać poniżającym praktykom seksualnym. Między tą dziwną parą zaszło stopniowo coś dziwnego. W ofierze uczucia upokorzenia, zawłaszczenia, pogardy i zagrożenia zaczęły ustępować instynktowi. Dziewczyna ulegała fantazjom Maksa, sama je wymyślała i urozmaicała. On na swój sposób również się do niej przywiązał. W koszmarnej, obozowej rzeczywistości hitlerowski oprawca i więźniarka osiągnęli status przypominający zależność kochanków. Spotkawszy się po latach, oboje odnajdują w sobie to samo niepokojące uczucie. Kiedy mąż Lucii wyrusza w dalszą podróż artystyczną, ona postanawia zostać w Wiedniu. Przeprowadza się do Maksa, dawna namiętność wybucha ze zdwojoną siłą. Ale Max jest teraz członkiem swoistego "trybunału", który stworzyli byli oficerowie SS, aby tropić i unicestwiać świadków swej niechlubnej przeszłości. Lucia ich rozpoznała, może ich zdemaskować. Współtowarzysze Maksa uznają ich romans za niebezpieczny i postanawiają zlikwidować kobietę. Max nie chce jednak wydać kochanki na pewną śmierć.

 

Najpopularniejsza i najbardziej charakterystyczna scena:

 

 

 

------

 

Nie sposób, bym nie wspomniała również o PIANISTCE Micheal'a Haneke, ekranizacji powieści Elfride Jelinek. Próbowałam poszukać choćby jednej sceny odzwierciedlającej trudny charakter tej opowieści - nie potrafię. Trzeba obejrzeć (mam słabość do Haneke), a najlepiej również przeczytać.

 

Lula.

[Elizjum 112]

"Nocny porier" - zdecydowanie wartro obejrzeć.

 

"Bitter Moon", po polsku "Gorzkie gody" - też polecam.

 

Ze swojej strony polecam "Ostatnie tango w Paryżu" Bertolucciego. Tam dominacja dokonuje się nie tylko w sferze fabuły ale też podobno na planie fimowym. Polecam.
 

[Pavel✩ 4 757]

 

a najlepiej również przeczytać

O tak. 100% zgodności. Pierwsza klasa.

[Sailor&Lula 10 084]

Ze swojej strony polecam "Ostatnie tango w Paryżu" Bertolucciego. Tam dominacja dokonuje się nie tylko w sferze fabuły ale też podobno na planie fimowym. Polecam.

 

Zupełnie zapomniałam o "Ostatnim tangu w Paryżu"! Ale to, że o nim zapomniałam musi coś znaczyć. Po prostu film wywarł na mnie mniejsze wrażenie niż trzy wspomniane przeze mnie wyżej opowieści.

 

Lula.

[Sailor&Lula 10 084]

O tak. 100% zgodności. Pierwsza klasa.

BTW, jeśli chodzi o tę książkę popełniłam karygodny czyn. Pożyczyłam ją lata temu od kogoś i... do dzisiaj nie oddałam . Dobrze, że "Historię O" zwróciłam prawowitemu właścicielowi

 

Lula.