męskość i kobiecość - co to wg Ciebie jest

[Cuckoldplace✩ 8 598]

ha!  jestem na fali twórczej (jeszcze jeden temat dot. mężczyzn roi się w mojej głowie)

 

tymczasem pytam o Wasze całkiem subiektywne rozumienie czy definicję pojęcia męskości i kobiecości, z uwzględnieniem seksualności ; można popłynąć szeroko po cechach, zachowaniach etc...

 

co znaczy dla Ciebie męski mężczyzna?

co znaczy dla Ciebie kobieca kobieta?

 

czy męskie cechy może mieć kobieta i są one dla Ciebie erotycznie atrakcyjne?

czy kobiece cechy może mieć mężczyzna i są one dla Ciebie erotycznie atrakcyjne?

 

 

poznajmy się zapraszam

 

 

 

[tarantUla✩ 1 805]

Temat, faktycznie subiektywny, ale i poniekąd "śliski", bowiem zahacza nieco o tematykę naszych wymarzonych ideałów, a takowe, jak wszyscy zapewne zdążyli się w życiu przekonać - nie istnieją. Och, oprócz mnie, rzecz jasna, ale o tym też już się przekonaliście   (taki tam, mało śmieszny żart )

 

Do rzeczy - spotkałam w życiu 3, może 5 takich kobiet, na które mogłabym patrzeć godzinami. Słuchać ich głosu, rejestrować, jak się poruszają, do momentu, gdy sama się zorientuję, że gapię się nachalnie i dobrze by było poudawać, że jednak tego nie robię.

Podobają mi się te zwiewne, eteryczne, delikatne, z subtelnym uśmiechem na ustach i spojrzeniem, za które można spalić cały świat, a potem utopić jego zgliszcza, byleby Jej nieba przychylić. Co przykuwa moją uwagę? Sposób, w jaki trzyma w dłoniach szklankę, filiżankę, kubek. Dacie wiarę? Kobiety z przebijającymi się, męskimi cechami charakteru, usposobienia, żeby podziałać na mnie seksualnie, powinny mieć zawrotnie wysoki iloraz inteligencji. A do tego niski, wibrujący w trzewiach tembr głosu.

O, i już się rozmarzyłam...

[Korn 1 139]

co znaczy dla Ciebie męski mężczyzna?

co znaczy dla Ciebie kobieca kobieta?

 

Ale zarzuciłaś tematem. :-) Z naukowego punktu widzenia chyba nie ma sensu tego tu jakoś dokładnie opisywać, bo trzeba by cytować obszerne fragmenty różnych książek na tema gender studies. Ja tylko krótko powiem, że różne są kanony w różnych kulturach i na przestrzeni różnych czasów. Ale mężczyzna postrzegany jako męski to taki, który podąża za aktualnie obowiązującym kanonem w danej kulturze, podobnie jest z kobietą. Jeśli chodzi o taką naukową analizę, to polecam wszystkim lekturę "Mózg i płeć. O biologicznych różnicach między kobietami i mężczyznami" Deborah Blum.

 

Co oznacza dla mnie męski mężczyzna i kobieca kobieta? Na takim powierzchownym poziomie to są po prostu różnego rodzaju gesty, sposób mówienia, poruszania itp. Z prawdziwą męskością czy kobiecością nie ma to wiele wspólnego, ale chyba większość w jakiś sposób, choćby w pierwszym kontakcie, nawet podświadomie klasyfikuje na podstawie tych powierzchownych zachowań mężczyzn i kobiety w szufladkach "męski/niemęski, kobieca/niekobieca".

 

Ciekawsze na pewno są różnice osobowościowe, pewne różnice w temperamencie itp. Ale to wszystko jest na bardzo ogólnym poziomie generalizacji. Pewnie dałoby się udowodnić, że trochę większy odsetek mężczyzn to "coś tam", a trochę większy odsetek kobiet "coś tam". Ale tu brniemy w taki poziom ogólności, przeplatany z obiegowymi opiniami, stereotypami i na temat płci, że ciężko cokolwiek jasno stwierdzić.

 

Jeżeli np. powiemy, że męski mężczyzna jest zdecydowany, pewny siebie i odważny... to czy kobieta, która ma te cechy, też jest męska? :-) No raczej absurd. Taki powiedziałbym, jebutny absurd.  

 

Ogólnie lubię się czasem zastanawiać nad tym tematem, ale uważam, że jednak nie ma cech (albo bardzo ciężko je klarownie wyłowić z powodu właśnie tych najróżniejszych stereotypów i uogólnień) wyraźnie męskich i wyraźnie kobiecych. Najczęściej są cechy przypisywane mężczyznom i cechy przypisywane kobietom, w sposób zwykle bardzo krzywdzący dla obu płci (ale przede wszystkim dla kobiet). 

 

Jeśli już, to męskie i kobiece wydają mi się właśnie ruchy, sposób bycia, mówienia, innymi słowy, ta powierzchowność, o której pisałem. Ale ona jest w moim przekonaniu po prostu wyuczona. Chociaż też jest ciekawym, że są mężczyźni postrzegani jako zniewieściali przez swój sposób bycia, albo kobiety postrzegane jako zmaskulinizowane. Pytanie jest takie - skoro większość mężczyzn naśladuje jakoś instynktownie ten wzorzec męskości panujący w danej kulturze, to dlaczego ci "zniewieściali" tego nie robią? To samo z "męskimi" kobietami. Nad tym pytaniem akurat można by się było trochę zastanowić.

[tarantUla✩ 1 805]

Ale nie chodzi o to, byś zgeneralizował temat, podpiął pod przeczytane książki i postawił pytania dopasowujące się do poprawności społeczno-światopoglądowej.

Interesuje nas tylko i wyłącznie Twój własny, osobisty, perfidnie subiektywny i bezczelnie stronniczy gust. 

[Duszek]

Ale zarzuciłaś tematem. :-)

 

no może zarzuciłam a Ty zapętliłeś no ciekawe co przyniosą zatem inne wypowiedzi i dokąd powędrujemy w tych dywagacjach

 

 

Jeśli już, to męskie i kobiece wydają mi się właśnie ruchy, sposób bycia, mówienia, innymi słowy, ta powierzchowność, o której pisałem. Ale ona jest w moim przekonaniu po prostu wyuczona.

 

w moim postrzeganiu te zachowania jednak nie są wyuczone albo się ma tę miękkość ruchów czy stanowczy chód (przykłady na szybko) bo jeśli są wyuczone to wcześniej czy później dostrzeżesz ich fałsz

 

ale zaczyna się tu robić ciekawie... czekam na ciąg dalszy

 

 

edit: i jak napisała tarantUla, chodzi wyłącznie  o Twoje subiektywne odczuwanie, olać definicje

[Korn 1 139]

Ale nie chodzi o to, byś zgeneralizował temat, podpiął pod przeczytane książki i postawił pytania dopasowujące się do poprawności społeczno-światopoglądowej.

Interesuje nas tylko i wyłącznie Twój własny, osobisty, perfidnie subiektywny i bezczelnie stronniczy gust. 

 

No wiem, ale ja tak wszystko lubię podeprzeć jakimiś szerszym wywodem, żeby było mondrze Ale dobra, skoro mam się nie wymondrzać, to powiem tak:

 

Mężczyzna męski ma dla mnie pewność siebie brzmiącą w głosie, w  ruchach i widoczną w spojrzeniu. Nie budowaną poprzez siadanie w rozkroku, jakiś taki dresiolski maczyzm polegający na głośnym rechocie, pluciu na chodnik i siadaniu w niemożebnym rozkroku... Choć przyznam, że o takich chamskich łysych dresiolach to pofantazjować czasem sobie lubię, a co! Ale na poważnie: męski mężczyzna jest raczej spokojny, opanowany, bije z niego taka pewność własnych słów, nie musi się silić na żadne "maczyzmy", bo jest mu to niepotrzebne. To taka moja subiektywna kwintesencja męskości.

 

Kobieta - tutaj, no tak stereotypowo będzie - kocie, płynne ruchy, niski głos, dźwięczny śmiech i też pewność siebie, ale trochę inna... Taka bardziej zmysłowa, subtelna... Kobieta może się ubierać wyzywająco, skromnie, być spokojna i stonowana albo temperamentna, rozgadana. Ale niezależnie od tego powinno z niej przebijać to poczucie pewności swojej kobiecości.

 

No i wyszło na to, że dla mnie wyznacznikiem zarówno męskości, jak i kobiecości, jest po prostu pewność siebie, tylko może trochę inaczej prezentowana :-)

 

[edit]: a tak w ogóle... dopiero teraz zauważyłem, że temat jest w dziale "Damski punkt widzenia"

[Duszek]

 

[edit]: a tak w ogóle... dopiero teraz zauważyłem, że temat jest w dziale "Damski punkt widzenia"

 

luz, luz... bo w tym dziale to kobiety zakładają tematy lecz udział w dyskusjach mogą brać wszyscy - doczytaj na spokojnie i luzuj i dalej pisz  

[Wichura® 19 361]

Subiektywnie.

 

Męskość kojarzy mi się z pewnością siebie, umiejętnością zachowania się w każdej sytuacji z klasą oraz cechami dającymi innym poczucie bezpieczeństwa szeroko pojęte.

 

Kobiecość trudniej mi zdefiniować ale postawiłbym na odpowiednie proporcje subtelności, pewności siebie i ogólnego seksapilu w ruchach, zachowaniu, wyglądzie itd.

 

Cechy "męskie" u kobiet lubię. Chociażby właśnie większą pewność siebie i "stabilność".

 

Cechy kobiece u facetów... Z jednej strony tak jeżeli mówimy o empatii, delikatności i tym podobnych cechach w odpowiednich sytuacjach ale tu idąc dalej łatwo popaść w zniewieścialość i te cechy nie mogą być dominujące

[Korn 1 139]

Cechy kobiece u facetów... Z jednej strony tak jeżeli mówimy o empatii, delikatności i tym podobnych cechach w odpowiednich sytuacjach ale tu idąc dalej łatwo popaść w zniewieścialość i te cechy nie mogą być dominujące

 

A jaka jest granica empatyczności czy delikatności, po której zaczyna się już zniewieściałość? Bo ja jakoś próbuję ją sobie wyobrazić i za cholerę nie mogę... Może chodziło ci nie tyle o empatyczność, co przeżywanie wszystkiego bez końca, a w konsekwencji popadnięcie w biadolenie nad losem siebie i świata? :-)

[Wichura® 19 361]

A jaka jest granica empatyczności czy delikatności, po której zaczyna się już zniewieściałość? Bo ja jakoś próbuję ją sobie wyobrazić i za cholerę nie mogę... Może chodziło ci nie tyle o empatyczność, co przeżywanie wszystkiego bez końca, a w konsekwencji popadnięcie w biadolenie nad losem siebie i świata? :-)

Nie. Chodziło mi dokładnie o to że odrobina cech "kobiecych" nijak nie szkodzi a nawet w pewnych sytuacjach pomaga ale nie może być ich dużo. Granicy nie okreslę bo każdy to subiektywnie ocenia sam