Ideały są nudne? Ideałów nie ma?

[Zouza® 29 620]

Dziękuję Goni za natchnienie Choć mam przeczucie, że nie będzie to zbyt chwytliwy temat.

 

Sama często mówię, że ideały są nudne, albo że ideałów nie ma.

 

Niekiedy widzę człowieka, który jest jak młody bóg/bogini, nie ma się do czego "przyczepić", ale... kompletnie mnie nie pociąga. Owszem, cieszę oczy piękną twarzą o regularnych rysach, ciałem dopieszczonym  w każdym calu, ale patrzę trochę jak na piękny obraz. A każdy, nawet najpiękniejszy, zbyt długo i często oglądany, się znudzi, zbrzydnie w naszych oczach. I w tym rozumieniu ideały są nudne.

Ale kiedy widzisz kogoś drugi, trzeci, dziesiąty raz, zaczynasz dostrzegać, że ten nos nie jest taki idealny, czy jakieś inne pierdoły, więc jednak ideałów nie ma.

 

Mam takiego małego fisia - nie pociągają mnie ludzie, co do których mam wrażenie, że mogliby czuć się niekomfortowo, gdybym miała ich potargać, mogliby się spocić, czy obawialiby się pogniecenia koszuli/sukienki.

 

Jak postrzegacie takie perfekcyjne osoby? Jaki jest Wasz stosunek do nich?

A może to Ty jesteś tak postrzegany/a? Jaki jest stosunek otoczenia do Was? Jak inni ludzie się zachowują, jak na Ciebie reagują?

 

Tylko proszę - bez fałszywej skromności!!!

 

[onwawa✩ 5 680]

 

Dziękuję Goni za natchnienie

 

 

Natchnienia ( marzenia.........  dazenia........... pragnienia ............ ) popychaja ludzi do wyzwan i do rozwoju, bez tego by nie bylo  cywilizacji i nie moglbym teraz Ci odpowiedziec 

 

Moim zdaniem dazymy do idealu nigdy go nie osiagajac ..........

 

.

Mam takiego małego fisia - nie pociągają mnie ludzie, co do których mam wrażenie, że mogliby czuć się niekomfortowo, gdybym miała ich potargać, mogliby się spocić, czy obawialiby się pogniecenia koszuli/sukienki.  

 

 

Tak, masz racje, ja tez bym sie tak czul , lubie luz i oczekuje luzu od partnerki w sytuacjach wszelakich   

 

 

bez fałszywej skromności!!!

 

Skromnascia nie grzesze ............. ale falsz nie jest moim drugim imieniem 

[Duszek]

 

Jak postrzegacie takie perfekcyjne osoby? Jaki jest Wasz stosunek do nich?

 

proszę bez skromności będzie

 

niewiele takich osób znam osobiście, na palcach jednej ręki je zliczę i z moich subiektywnych doświadczeń połączonych ze znajomością ich ego, niestety wydają mi się sztuczne, bo właśnie oceniam je, że bardzo dużo myśli swoich poświęcają wyglądowi zewnętrznemu, jest dla nich na tyle istotny, że wiele rozmów z nimi schodzi na bardzo powierzchowne tematy... w małych dawkach przyjemne, bo chętnie i takie nowinki poznaję, no zaprzyjaźnić się raczej nie zaprzyjaźnimy

 

mój stosunek - podziwiam je w jakiś sposób za konsekwencję i wytrwałość w dążeniu do doskonałości cielesnej a jednocześnie współczuję im byciem niewolnikiem tego procesu... jakoś widzę w nich pewien brak luzu

 

mijając na ulicy ideał fizyczny - przyjemnie sobie popatrzę, mam doznanie estetyczne... 

 

jak poznaję ideał? nie mogę się powstrzymać i komplementuję, oczywiście że komplementuję... nie ... z czasem nie dopatruję się niedoskonałości, jeśli znajomość jest powierzchowna

 

jeśli przestaje być powierzchowna, to bardzo chcę znaleźć te niedoskonałości... bo uwielbiam ludzi ze "skazą" czy w wyglądzie czy w charakterze... do takich lgnę, cholernie lgnę

 

idealny fizycznie kochanek, skupiony na swojej cielesności, jeśli nic więcej poza nią nie ma do zaoferowania - nie ma u mnie żadnych szans

[Zouza® 29 620]

jeśli przestaje być powierzchowna, to bardzo chcę znaleźć te niedoskonałości... bo uwielbiam ludzi ze "skazą" czy w wyglądzie czy w charakterze... do takich lgnę, cholernie lgnę

Hehe, wiedziałam, że to napiszesz.
Tu jesteśmy w 100% zgodne.

 

idealny fizycznie kochanek, skupiony na swojej cielesności, jeśli nic więcej poza nią nie ma do zaoferowania - nie ma u mnie żadnych szans

To zresztą też!

[Duszek]

 

Hehe, wiedziałam, że to napiszesz.

 

"skazy" mnie kręcą... cholernie kręcą ... nic na to nie poradzę.. taki fetysz

 

 

To zresztą też!

 

co za idealna zgodność, nieprawdaż?  

[Duszek]

Sama często mówię, że ideały są nudne, albo że ideałów nie ma.

 

wiesz cooo... przekręcę... wg mnie są... 

 

i tak dla mnie ideałem jest osoba ze "skazą", powiedzmy może mieć jakieś cechy fizycznie, ogólnie uznane za średnio fajne, ale na mnie działające (skupiam się wyłącznie na fizyczności, bo psychika to już osobny temat) - będę w niebie patrząc na te żylaste dłonie, wystające kości policzkowe i krzywe nogi i ryże naturalnie włosy (ach! poezja - taki Uriah Heep z powieści Dickensa - mój ideał - serio)

 

zatem ideały są.... tylko każdy z nas ma różną wizję owego 

 

ale jeśli ideał gupi mentalnie to przestanie mnie kręcić

[Ideologiczny 101]

Odbiegając trochę od sedna tematu, moim zdaniem, kiedy już się ten etap idealizowania danej osoby przejdzie, to właśnie te w cudzysłowie mankamenty czyjejś urody stają się urocze i zaczyna się je akceptować i jednocześnie doceniać kogoś właśnie za te niedoskonałości, przynajmniej ja tak mam. Banalnym byłoby powiedzieć, że kocha się kogoś pomimo, a nie za coś, ale coś chyba w tym jest. Nie ma ideału dla wszystkich, ideałem jest się dla kogoś.

[Zouza® 29 620]

 

tak dla mnie ideałem jest osoba ze "skazą"

Wiem o co Ci chodzi, bo sama mam podobnie. Jednak miałam na myśli raczej takie "ideały" śliczniutkie aż do przesady, wymuskane, co to każdy powie: "mój Boże, jakiż z niej cukiereczek". Myślę, że mnie rozumiesz, choć nieco nieporadnie staram się to wyjaśnić.

Chociaż ja takiej osoby "ze skazą" nie nazwałabym ideałem, a raczej osobą magnetycznie przyciągającą.

 

 

Nie ma ideału dla wszystkich, ideałem jest się dla kogoś.

O ile z pierwszą częścią się zgadzam, to z drugą już nie bardzo.

Nigdy nie byłam w związku z mężczyzną, który byłby moim ideałem i nigdy nie chciałabym być. Ale byłam z takimi, którzy idealnie mi odpowiadali, właśnie dlatego, że nie byli tacy idealni.

 

Chyba za bardzo gmatwam, nie wyspałam się.

[Wichura® 19 362]

niewiele takich osób znam osobiście, na palcach jednej ręki je zliczę i z moich subiektywnych doświadczeń połączonych ze znajomością ich ego, niestety wydają mi się sztuczne, bo właśnie oceniam je, że bardzo dużo myśli swoich poświęcają wyglądowi zewnętrznemu, jest dla nich na tyle istotny, że wiele rozmów z nimi schodzi na bardzo powierzchowne tematy... w małych dawkach przyjemne, bo chętnie i takie nowinki poznaję, no zaprzyjaźnić się raczej nie zaprzyjaźnimy

 

mój stosunek - podziwiam je w jakiś sposób za konsekwencję i wytrwałość w dążeniu do doskonałości cielesnej a jednocześnie współczuję im byciem niewolnikiem tego procesu... jakoś widzę w nich pewien brak luzu

 

mijając na ulicy ideał fizyczny - przyjemnie sobie popatrzę, mam doznanie estetyczne...

W pełni się pod tym podpisuję.

 

Daleko mi do ideału, nie staram się być idealny i nie czuje się swobodnie w towarzystwie osób które próbują takie być lub chcą być tak postrzegane.

 

Zresztą od zawsze odrzucałem bardzo wiele "norm" i kanonów powszechnie funkcjonujących w społeczeństwie więc z pewnością nikt mi idealizowania się nie zarzuci

[bigboy89 1 924]

Jak na umysł ścisły przystało zacząłbym od tego czym w ogóle jest ideał. Wiele "ideałów" da się określić jakimiś normami, mi.in.  liczbowymi - idealnie czyste powietrze, krystalicznie czysta woda, idealnie biała koszula

 

Ludzi do liczb sprowadzić się nie da, bo czy wymiary 90-60-90 czynią z kobiety kobietę idealną?

Czy mężczyzna o nienagannej sylwetce i symetrycznej twarzy jest automatycznie ideałem?

 

Dla niektórych pewnie to wystarczy. Jedynie powierzchownie, a jesteśmy przecież wielowymiarowi. Jesteśmy zmienni.

Jak każdy z nas jest różny, tak każdy z nas ma nieco inny kanon ideału. Zwracamy uwagę na różne aspekty. Każdy nieco inne.

Ja zwracam uwagę u kobiet na ładny uśmiech, proporcjonalną sylwetkę, zgrabne nogi. Sąsiadowi spod trójki już może oceniać się świat przez pryzmat kobiecych piersi i jego wybór, które uzna za idealne. Nikt mu tego nie narzuci. A taki wybór przesłoni wady u wybranki. Sprawią, że nie będą miały dla niego większego znaczenia, bo przecież znalazł swój ideał wg swojego kryterium.

 

A do tego trzeba, tak jak wspomnieliście w swoich wypowiedziach, wygląd to nie wszystko. Jeżeli wejdziemy z kimś w relacje głębsze niż tylko rzut okiem na ulicy na zasadzie "nigdy się już więcej nie spotkamy", to zaczynamy brać pod uwagę osobowość, charakter drugiej osoby. I tutaj, tak jak w przypadku wyglądu.

 

Każdy jest inny, każdy ma też inne kryteria na które zwraca uwagę. Poza tym z czasem też te kryteria się zmieniają. Kiedyś, jak jeszcze chowałem przed rodzicami świerszczyki pod poduszką, moim ideałem była Pamela Anderson. Czy jest nim teraz? Zdecydowanie nie.

 

To wszystko sprawia, że mamy miliony, jak nie miliardy możliwych kombinacji naszych ideałów i akurat w przypadku ludzi jest to mocno umowne określenie