Kłamstwo - prawda

[Blord 213]

Wiec sie myle... Z ta prawda sie musze pogodzic...

[Zouza® 29 620]

 

bo oni po prostu sa bez wartosci i maja ta swiadomosc

Tego akurat wiedzieć nie możesz.

Może Ty nie jesteś na tyle wart, by ktoś pozwolił Ci się naprawdę poznać.

[Blord 213]

tego nie wiem, ale wiem ze wiecej niz raz w takim przypadku okazalo sie bardzo wiele, i bardzo wiele klamst i maskowania wyszlo, a taki czlowiek sam przyznal zalamany ze jest nikim i jest nic nie wart. Nie kierowalem sie ocena, nigdy nie oceniam, jedynie slucham i obserwuje.

Nie czuje sie upowazniony do oceniania bo ocena moja nie moze byc obiektywna.

[Zouza® 29 620]

 

taki czlowiek sam przyznal zalamany ze jest nikim i jest nic nie wart.

A możesz tę myśl rozwinąć?

[Blord 213]

Sprubuje. Podam jeden z przykladow. Byl to czlowiek ktory uzyskal kierownicze stanowisko oszukujac ( mial nieprawdziwe cv, nie pracowalem z nim, ale sporo czasu z nim spedzalem, byl moim wspolokatorem), w naszym srodowisku rownierz kreaowal jakis swoj obraz, jednak jak wiadomo klamstwo na krutkie nogi, nie potrzebowalem wiele by poznac jego dosc prosta skryta osobowosc. W trakcie konfliktu z innym wspolokatorem ( kobieta ) wziolem go sobie na rozmowe i poprostu wylorzylem mu jak jest. Nie ocenialem, pokazywalem fakty, tlumaczylem mu jak sie zachowuje, jaki obraz kreuje, jakie sa tego konsekwencje, wyjasnilem mu jaki on naprawde jest, okazalem akceptacje, ale on sam siebie prawdziwego nie akceptowal... To tak w skrucie, czlowiek nie pracujacy nad soba a budujacy swoja wartosc w oczach innych klamstwem ( mitoman - jest takie schorzenie w psychiatrii )

[Blord 213]

Dlatego jestem w lekkiej opozycji do mysli ze klamiac mozna byc szczesliwyn, mozna ale moim zdaniem jedynie oklamujac samego siebie. Jestem jednak otwarty jak zawsze na kontrargumenty...

[Zouza® 29 620]

 

ale on sam siebie prawdziwego nie akceptowal...

No tak, to rzeczywiście miał chłop problem.

Miałam taką koleżankę (choć to pewnie zbyt duże słowo) na studiach. Boszszsz, jakież ona bzdury wygadywała czasem.

[Zouza® 29 620]

 

Dlatego jestem w lekkiej opozycji do mysli ze klamiac mozna byc szczesliwyn, mozna ale moim zdaniem jedynie oklamujac samego siebie.

Można nie odbierać komuś szczęścia. I być szczęśliwym będąc okłamywanym.

Kłamanie zawsze jest dyskomfortem, chyba, że ktoś ma to we krwi.

Ale czasem kłamię, choć odczuwam ten dyskomfort.

[Blord 213]

Czy to nie jest poprostu wybor miedzy jednym a drugim dyskonfortem? Tym wywolanym prawda a tym trwajacym w trakcie klamstwa.

[Zouza® 29 620]

Zapewne, ale to my decydujemy, co - naszym zdaniem - jest mniejszym złem. Może czasem błędnie, ale czasem (jak w opisanej wcześniej sytuacji) bardzo trafnie.