Kłamstwo - prawda

[Zouza® 29 620]

 

A wszystko to zależy kto pyta i jak mi / nam na nim zależy. Tak dobieramy ilość treści / wytłumaczenia lub zaniechanie pełne.

No ja właśnie o tym mówię.

[rita✩ 7 323]

Ej ale to pytanie "a czy dzieciom powiesz prawdę jak spytają..." to moim zdaniem zostało rozpatrzone od pupy strony. Bo zapomniano tu o istotnej sprawie jaką są granice. Każdy ma swoje i ja naprawdę nie muszę odpowiadać wszystkim na ich pytania tylko tyle, ile dopuszczam. I macie znowu dylemat, czy nie mówienie do końca prawdy to jest już kłamstwo czy po prostu zdrowe podejście do granic swojej prywatności - tyle może o mnie wiedzieć mąż, tyle dzieci, tyle rodzina, tyle znajomi etc.  

[Zouza® 29 620]

 

Bo zapomniano

Nie zapomniano, to właśnie terytorium, o którym pisałam.

[Zouza® 29 620]

 

Ej ale to pytanie "a czy dzieciom powiesz prawdę jak spytają..." to moim zdaniem zostało rozpatrzone od pupy strony.

Nie, zważywszy na to, co Iko twierdziła. Przeczytaj!

[rita✩ 7 323]

O cholera, czyli coś mi umknęło. To zwracam honory, przeoczyłam ja

[parakk 1 456]

"Na codzień mówienie prawdy jest szkodliwe, albo poprostu zbędne" Jonathan Carroll. Dużo w tym prawdy. Poza tym, zawsze poruszamy się pomiędzy wersjami prawdy, a zazwyczaj uznajemy tę najwygodniejszą, naj mniej szkodliwą. Zouza napisała w którymś z wcześniejszych postów,że ktoś nie uwierzył by gdyby powiedziała prawdę. Przeczytałem kiedyś takie fajne zdanie. "Prawda różni się tym od nieprawdy, że prawda wcale nie musi być prawdopodobna. Nieprawda musi.

Poruszanie się pomiędzy prawdą a nieprawdą jest trudne. Kiedy nie ma wyjścia, wybieram to co jest mniej szkodliwe dla wszystkich.

[parakk 1 456]

Najzabawniejszym w kłamstwie hest to, że kłamca musi mieć dobrą pamięć..

[Corrado 1 306]

 

Zresztą kłamstwo może być skierowane również do samego siebie. Wtedy sprawa jest dużo gorsza, bo taki kłamca to już nieszczęśnik.

 

Okłamywanie siebie to najpopularniejsza zabawa.  "Nieszczęśnik" to mało adekwatne określenie. Człowiek zakłamany - pasuje znacznie bardziej. Okłamywanie kogoś, kto "nie może znieść prawdy" to ciekawy przypadek uwikłania w rolę własnego adwokata i sędziego, który orzeka, że jest to wysoce moralne.

[odyseusz 1 272]

 

Okłamywanie kogoś, kto "nie może znieść prawdy" to ciekawy przypadek uwikłania w rolę własnego adwokata i sędziego, który orzeka, że jest to wysoce moralne.

 

Empatia to nie osąd, a litość to nie wyrok. 

[rita✩ 7 323]

Akurat mam przed sobą felieton o tym, czemu lubimy być okłamywani. Spodobało mi się stwierdzenie, że żeby ludzie stali się bardziej prawdomówni i było to cenione, musiałby się zmienić cały klimat społeczny z hedonistyczno-jednostkowego na bardziej w stronę myślenia grupowego i praktycznego (nie znajduje lepszego określenia). Póki chcę, żeby życie było miłe, przyjemne i pode mnie, to nie pogodzę się ze starzeniem, słabością, niewygodami. Chcę, żeby kotś mnie okłamał, że ten krem zadziała, że wszyscy możemy być wielcy, "wystarczy chcieć" i że mój mąż myśli tylko o mnie 24/h