Marysia i Tomek - pierwsze opowiadanie

[rzyki1 161]

Pisz. Czekamy

[Tomex 123]

Bardzo fajne zazdroszczę wam czekam na dalszą cześć 

 

[rogacz_199x✩ 792]

Kontynuacja:

Tomek stał na środku korytarza, jego serce biło jak szalone. W głowie miał chaos. Emocje, które w nim kłębiły, były tak różnorodne, że trudno było je rozróżnić: gniew, ekscytacja, zazdrość, i przede wszystkim, pragnienie. Nie miał pojęcia, co się stanie za drzwiami apartamentu, które właśnie zamknęły się za Marysią i Kamilem, ale wiedział jedno – przekroczył pewną granicę, z której nie było już odwrotu.

Stał tam jeszcze przez chwilę, próbując zebrać myśli. Wyobrażał sobie, co mogło się dziać po drugiej stronie drzwi. Ten kontrast między jego miejscem w korytarzu, a tym, co działo się za zamkniętymi drzwiami, sprawiał, że czuł się jeszcze bardziej odizolowany. Poczuł przypływ adrenaliny i coś, co sam z siebie nie rozumiał. Próbował zapanować nad swoim oddechem, gdy w końcu ruszył w stronę recepcji. Musiał odebrać klucze do swojego nowego pokoju.

Marysia w międzyczasie wiedziała, że to, co robi, jest szalenie odważne. Czuła ekscytację i niepewność. Spojrzała na Kamila, który zrozumiał, że jest częścią czegoś więcej niż tylko prostego romansu. Było to coś bardziej złożonego, w czym władza, zaufanie i kontrola przeplatały się ze sobą w trudnym tańcu emocji. Jego spojrzenie mówiło o pewności siebie, ale i o zrozumieniu tego, co Marysia czuła do Tomka – tego wyjątkowego związku, który pozwalał na przekraczanie granic.

W apartamencie było cicho. Tylko odgłos ich oddechów rozchodził się w powietrzu. Marysia podeszła do okna, odwracając się tyłem do Kamila. Czuła na sobie jego wzrok. Przez chwilę oboje po prostu trwali w tej chwili, pozwalając napięciu narastać. To nie była tylko fizyczna gra – to było coś więcej, rodzaj emocjonalnej próby sił, która miała odkryć przed nimi nowe oblicze ich pragnień.

Kiedy Tomek wrócił do swojego nowego pokoju, czuł się jakby był częścią czegoś większego niż on sam. To uczucie było dziwnie wyzwalające. Jego ciało drżało, a myśli krążyły wokół tego, co się właśnie wydarzyło. Otworzył drzwi i wszedł do środka. Usiadł na łóżku i próbował zapanować nad chaosem w swojej głowie. Wziął głęboki oddech, próbując przetrawić całą sytuację.

Chwilę później poczuł wibrację telefonu. Była to wiadomość od Marysi:

"Nie myśl o tym jako o końcu, ale jako o nowym początku. Chcę, żebyś wiedział, że to Ty jesteś moim wyborem, ale chcę również poznać naszą dynamikę głębiej. Wiem, że to nie jest łatwe, ale zaufaj mi. Zaufaj nam."

Tomek wpatrywał się w ekran telefonu, w jego głowie rozgrywała się walka. Czy rzeczywiście był gotowy na to wszystko? Czy zrozumiał, na co się zgodził? Wiedział jedno – to, co miało miejsce tego wieczoru, nie było prostym eksperymentem. Było to podróżą w nieznane, na którą w pewien sposób czekał całe życie.

W tym momencie zrozumiał, że klucz do ich przyszłości leży w akceptacji. Nie w kontroli, nie w zazdrości, ale w zaakceptowaniu tego, kim są i czego pragną. Ta myśl przyniosła mu niespodziewane uczucie spokoju. Zamknął oczy i postanowił zaufać Marysi.

Marysia, stojąc przy oknie w apartamencie z Kamilem, czuła, że robi krok w przód, wykraczając poza swoje własne granice. Spojrzała na Kamila z uśmiechem, wiedząc, że to, co za chwilę się wydarzy, będzie kolejnym etapem w ich skomplikowanej relacji.

[wojtek548 54]

Fajne czekam z niecierpliwoscia na ciag dalszy