Oczekiwanie

[olivier 637]

Przyjechałem pod hotel tak ja sobie zażyczyłaś. Dokładnie o 10-tej... no może parę minut przed. Nie mogłem w domu "wysiedzieć". To tu, w tym hotelu spędzałaś pierwszy raz całą noc ze swoim kochankiem. Wyobrażałem sobie co mogło sie dziać tam, w którymś z pokoi. Próbowałem zgadnąć, które to mogą być okna... Patrzyłem niecierpliwie na wejście do hotelu, duże bogato zdobione drzwi, czerwony dywan... Za chwilkę zobaczę tam Ciebie. Jeszcze moment i podejdziesz do mnie, wsiądziesz do samochodu i pojedziemy do domu. Tam może będziemy się kochać...Serce waliło mi jak dzwon a w gardle było zupełnie sucho. Jeszcze tylko chwila... Usiłowałem sobie wyobrazić co teraz robisz. Może podsuszasz włosy, albo poprawiasz makijaż… Może już jesteś na schodach i przemykasz się ukradkiem przez hotelowy korytarz odprowadzana zazdrosnym spojrzeniem recepcjonistki, której koleżanka z nocnej zmiany z wypiekami na twarzy zdała relację o tym co słychać było z pokoju na piętrze... Jeszcze tylko chwila.

Minęła dziesiąta. Potem jeszcze pięć, dziesięć minut, a potem kolejne ciągnące się w wieczność. Po czterdziestu minutach wykręciłam Twój numer. Odebrałaś po ósmym dzwonku. Hallo ?- wyszeptałem przez zaciśnięte gardło. Chwila ciszy - aaaa.... to ty? - usłyszałem Twój głos.... jakby trochę inny, zmieniony, -  już już, zaraz - powiedziałaś tonem usprawiedliwienia. Potem chwila ciszy i lekki jęk, głośny, szybki oddech i znowu Twój głos: - nie, mogę teraz... czekaj... i nie dzwoń więcej !

Czekałem jeszcze prawie dwie godziny. Kiedy wyszłaś z hotelu. Szybkim krokiem podeszłaś do samochodu. Wsiadłaś oparłaś się o fotel, zamknęłaś oczy i powiedziałaś - do domu, jestem skonana...  Obserwowałem Cię ukradkiem. Bluzeczka pomięta na piersiach, urwany guzik z kawałkiem materiału... Rozmazany przed makijaż poprawiony "na szybko" pewnie przed chwilą. Pachniałaś Tym swoim zapachem wieńczącym wysiłek, przez który przebijał się cień męskiej dobrej wody toaletowej. Zsunęłaś ze stóp szpilki i pochyliłaś oparcie fotela. Do domu - powtórzyłaś - jestem skonana. A na Twoich ustach pojawił sie lekki cudowny uśmiech jakby wspomnienie ostatniej nocy. Zasnęłaś z tym uśmiechem.

[intel 193]

mam nadzieje ,ze jak się obudziła była bardziej wylewna i zregenerowana ....

[Lemoondzik 1 842]

Oj nie czekałbym! Nie znalazłbym w sobie tak wiele cierpliwości. Są granice dobrej zabawy, a jeśli się je przekroczy - cóż albo płacimy dodatkowo za hotel albo obolała, skonana zasuwa na piechotkę do domu. Pytanie tylko czy kogokolwiek tam zastanie.

[artiyy 15]

Przyjechałem pod hotel tak ja sobie zażyczyłaś. Dokładnie o 10-tej... no może parę minut przed. Nie mogłem w domu "wysiedzieć". To tu, w tym hotelu spędzałaś pierwszy raz całą noc ze swoim kochankiem. Wyobrażałem sobie co mogło sie dziać tam, w którymś z pokoi. Próbowałem zgadnąć, które to mogą być okna... Patrzyłem niecierpliwie na wejście do hotelu, duże bogato zdobione drzwi, czerwony dywan... Za chwilkę zobaczę tam Ciebie. Jeszcze moment i podejdziesz do mnie, wsiądziesz do samochodu i pojedziemy do domu. Tam może będziemy się kochać...Serce waliło mi jak dzwon a w gardle było zupełnie sucho. Jeszcze tylko chwila... Usiłowałem sobie wyobrazić co teraz robisz. Może podsuszasz włosy, albo poprawiasz makijaż… Może już jesteś na schodach i przemykasz się ukradkiem przez hotelowy korytarz odprowadzana zazdrosnym spojrzeniem recepcjonistki, której koleżanka z nocnej zmiany z wypiekami na twarzy zdała relację o tym co słychać było z pokoju na piętrze... Jeszcze tylko chwila.

Minęła dziesiąta. Potem jeszcze pięć, dziesięć minut, a potem kolejne ciągnące się w wieczność. Po czterdziestu minutach wykręciłam Twój numer. Odebrałaś po ósmym dzwonku. Hallo ?- wyszeptałem przez zaciśnięte gardło. Chwila ciszy - aaaa.... to ty? - usłyszałem Twój głos.... jakby trochę inny, zmieniony, -  już już, zaraz - powiedziałaś tonem usprawiedliwienia. Potem chwila ciszy i lekki jęk, głośny, szybki oddech i znowu Twój głos: - nie, mogę teraz... czekaj... i nie dzwoń więcej !

Czekałem jeszcze prawie dwie godziny. Kiedy wyszłaś z hotelu. Szybkim krokiem podeszłaś do samochodu. Wsiadłaś oparłaś się o fotel, zamknęłaś oczy i powiedziałaś - do domu, jestem skonana...  Obserwowałem Cię ukradkiem. Bluzeczka pomięta na piersiach, urwany guzik z kawałkiem materiału... Rozmazany przed makijaż poprawiony "na szybko" pewnie przed chwilą. Pachniałaś Tym swoim zapachem wieńczącym wysiłek, przez który przebijał się cień męskiej dobrej wody toaletowej. Zsunęłaś ze stóp szpilki i pochyliłaś oparcie fotela. Do domu - powtórzyłaś - jestem skonana. A na Twoich ustach pojawił sie lekki cudowny uśmiech jakby wspomnienie ostatniej nocy. Zasnęłaś z tym uśmiechem.

 

Przyjechałem pod hotel tak ja sobie zażyczyłaś. Dokładnie o 10-tej... no może parę minut przed. Nie mogłem w domu "wysiedzieć". To tu, w tym hotelu spędzałaś pierwszy raz całą noc ze swoim kochankiem. Wyobrażałem sobie co mogło sie dziać tam, w którymś z pokoi. Próbowałem zgadnąć, które to mogą być okna... Patrzyłem niecierpliwie na wejście do hotelu, duże bogato zdobione drzwi, czerwony dywan... Za chwilkę zobaczę tam Ciebie. Jeszcze moment i podejdziesz do mnie, wsiądziesz do samochodu i pojedziemy do domu. Tam może będziemy się kochać...Serce waliło mi jak dzwon a w gardle było zupełnie sucho. Jeszcze tylko chwila... Usiłowałem sobie wyobrazić co teraz robisz. Może podsuszasz włosy, albo poprawiasz makijaż… Może już jesteś na schodach i przemykasz się ukradkiem przez hotelowy korytarz odprowadzana zazdrosnym spojrzeniem recepcjonistki, której koleżanka z nocnej zmiany z wypiekami na twarzy zdała relację o tym co słychać było z pokoju na piętrze... Jeszcze tylko chwila.

Minęła dziesiąta. Potem jeszcze pięć, dziesięć minut, a potem kolejne ciągnące się w wieczność. Po czterdziestu minutach wykręciłam Twój numer. Odebrałaś po ósmym dzwonku. Hallo ?- wyszeptałem przez zaciśnięte gardło. Chwila ciszy - aaaa.... to ty? - usłyszałem Twój głos.... jakby trochę inny, zmieniony, -  już już, zaraz - powiedziałaś tonem usprawiedliwienia. Potem chwila ciszy i lekki jęk, głośny, szybki oddech i znowu Twój głos: - nie, mogę teraz... czekaj... i nie dzwoń więcej !

Czekałem jeszcze prawie dwie godziny. Kiedy wyszłaś z hotelu. Szybkim krokiem podeszłaś do samochodu. Wsiadłaś oparłaś się o fotel, zamknęłaś oczy i powiedziałaś - do domu, jestem skonana...  Obserwowałem Cię ukradkiem. Bluzeczka pomięta na piersiach, urwany guzik z kawałkiem materiału... Rozmazany przed makijaż poprawiony "na szybko" pewnie przed chwilą. Pachniałaś Tym swoim zapachem wieńczącym wysiłek, przez który przebijał się cień męskiej dobrej wody toaletowej. Zsunęłaś ze stóp szpilki i pochyliłaś oparcie fotela. Do domu - powtórzyłaś - jestem skonana. A na Twoich ustach pojawił sie lekki cudowny uśmiech jakby wspomnienie ostatniej nocy. Zasnęłaś z tym uśmiechem.

chętnie zrealizowałbym z Twoją żoną taką fantazję w jakimś fajnym krakowskim hotelu, postarałbym się aby oprócz pomiętej bluzki miała jeszcze mokre majtki oraz pończochy.....