Karty na stół

[jomanji 1]

Jeżeli szukasz na tym portalu literatury aspirującej do Nobla to pomyliłeś adresy i nie rozumiesz idei portalów tego typu - tutaj większe znaczenie mają emocje, namiętności, fantazje

Tobie kolego również polecam naukę czytania ze zrozumieniem.

Pozdrawiam

[ziemo21 57]

Kolegę wyżej strasznie noszą nerwy widać a muszę przyznać, że liczyłem, że moje opowiadanie zgoła inne emocje obudzi. Nie wiem czy powinienem tutaj coś tłumaczyć bo chyba każdy zdaje sobie sprawę, z tego, że jest to opowiadanie a jak to już z opowiadaniami bywa rządzą się swoimi prawami. Dla tych, którym forma nie przeszkadza a wręcz przeciwnie następna część.

 

Wróciłem z pracy koło godziny 15, Gosia już się szykowała. Długa kąpiel, makijaż, może już nie tak ostry jak do klubu ale zauważalnie konkretniejszy niż zazwyczaj. Włosy spięła w kok odsłaniając swoją ponętną szyję.Na sobie zaś miała rozkloszowaną sukienkę przed kolanko gdzie górna część uszyta była na kształt bokserki podkreślającej biust. Wyglądała słodko.

- Wychodzisz gdzieś??

- Wychodzę, umówiłam się z Martą.

Tylko się uśmiechnąłem. Wiedziałem gdzie idzie. Dobrze, zobaczymy jak się wszystko potoczy.

Umówili się w Cynamonie na Placu Grunwaldzkim, fajna knajpka, głównie studenci tam przychodzą. Pozostaje czekać. myślę, bo cóż innego mogę robić. Minuty strasznie się dłużyły, ciekawe czy już dotarła na miejsce, czy może zmienili lokal, co robią. Byłem strasznie zdenerwowany, nie mogłem sobie znaleźć miejsca przełączając kanały w telewizorze i nie patrząc w ogóle na zawartość. Wiedziałem, że to wszystko mój pomysł, że to ja to wszystko zapoczątkowałem. Z drugiej jednak strony chyba lepiej mieć nad tym jakąkolwiek kontrolę niż żadną w końcu patrząc na to jak nasze życie wygląda pewnie prędzej czy później sama by kogoś znalazła.  Telefon.

- Halo Tomasz, Halo… nic nie odpowiada, co, pomylił się. Wtedy słyszę. Rozmawiają

- Witaj, wspaniale, że zgodziłaś się przyjść.                                        

- Wiesz dlaczego tu jestem.

- Oj od razu tak formalnie, napijesz się czegoś?

- Nie mam zamiaru tu tyle siedzieć, przyszłam po swoją własność.

- Aż trudno uwierzyć, że tak się odstrzeliłaś żeby za chwilę wychodzić. Nie ładnie tak oszukiwać. No ale cóż, w takim razie pozwolę sobie sam coś zamówić.

(w tle, 2 kawy proszę, espresso i late)

-Nie powiesz mi przecież, że odstrzeliłaś się tak dla Karola.

- A czemu niby nie?

- Wiem przecież, że nie układa się między wami, nie musisz być taka skryta. Spokojnie

- Słuchaj Karol, ja nie wiem co we mnie wtedy wstąpiło, oddaj mi je proszę i koniec.

- Wyglądasz naprawdę pięknie.

- Karol ja nie mogę, jestem narzeczoną twojego przyjaciela co ty wyprawiasz. Po co to wszystko mówisz?

- Nieszczęśliwą narzeczoną mojego przyjaciela, powiedzmy, że nie mogę na to patrzeć jak oboje cierpicie i wyciągam pomocną dłoń.

- (ledwo słyszalne) Tomek, proszę cię, zabierz tą rękę.

- Ta gęsia skórka mówi raczej coś innego.  Wiesz, że te majteczki bardzo pobudziły moją ciekawość.

- Tomasz, jakby tylko Karol się dowiedział. Ja.. ja nie mogłabym spojrzeć mu już więcej w oczy.

- Przecież nie musi się o niczym dowiedzieć. I tak mało ze sobą rozmawiacie. Już nie udawaj, że tak ci na nim zależy.

- Zależy… po prostu mamy gorszy okres.

- Nie wiesz czy go kochasz.

- Kocham, jak mogłabym go nie kochać. Czuję tylko, że nasze życie stało się jedną wielką rutyną. Przecież jesteśmy jeszcze młodzi, nie powinno tak być.

- (szept) Nie powinno.

- Karol, błagam nie tutaj, nie dotykaj, nie tak wysoko.  Karol… błagam.

- Nie jest to najbardziej przekonujące błaganie jakie dane mi było w życiu słyszeć.

- Ja nie mogę mu tego zrobić. Oddaj mi je proszę.

- Na pewno tego chcesz? Nie ciekawi Cię co mogłoby się stać, nie dostajesz dreszczy na myśl o mnie? Jakoś Ci nie wierzę.

- Ja po prostu nie mogę.

- On nie musi o niczym wiedzieć. Zresztą nie ma co się śpieszyć. Trochę szkoda mi się z nimi rozstawać no ale skoro nie ma innego wyjścia. Pozwoliłem sobie zapakować je w tym pudełeczku. Proszę.

 - Dziękuję, nawet nie wiesz jak mi było ciężko.

- Oj nie wątpię. Gęsia skórka nigdy nie kłamie, miej to na uwadze.

Chwila ciszy.

-Słyszałeś wszystko?

- Słyszałem.

- I jak? Zadowolony?

- Trudno powiedzieć, dotykałeś ją?

- Położyłem tylko dłoń na kolanko, może na udko wjechałem w najlepszym razie.

- Ale jednak chciała je odzyskać, może jednak jej na mnie zależy. Może potrzebuje po prostu więcej czasu.

- Może, chociaż powtórzę to samo co Jej. Gęsiej skórki nie oszukasz. A raczej na chłód tego zgonić nie mogła. Ciekawi mnie jej reakcja na majtki.

- A co z nimi?

- Wkrótce się dowiesz. Powiem tylko tyle, że byłoby to bardzo nie na miejscu gdybym nie dał jej czegoś od siebie. Do zobaczenia w pracy.

[Behemoth22 277]

No rozsypał się nam worek z dobrymi opowiadaniami. Chyba się domyślam co tam może być dodane, ale z tym większą ciekawością czekam na dalsze części.

[Duszek hyperion1980]

Robi się coraz bardziej gorąco:) Czekamy na kolejne części!

[dlugopis 667]

Trzyma w napięciu... co mi się podoba dawaj dalej kolego

[Jokanmalutki 13]

jest super, a to, że starasz się dograć jak najwięcej szczegółów i budujesz podniecającą atmosferę jest ekstra uwielbiam takie opisy i erotykę tak zwanie mentalną to, że ona dała mu majtki będąc w klubie ze swoim facetem jest milion razy bardziej nakręcające niż opois ćwiczeń gimnastycznych z finałem w ustach.... jednym słowem - REWELACJA.

[Duszek ikarisan]

Całkiem nieźle, lubie bardzo historie gdzie nie ma samego ruchania a są emocje, uczucia etc. Pisz dalej

[Raist 611]

Mi też się bardzo podoba...

Nie zwracaj uwagi na krytyczne komentarze i pisz dalej

Czekam na ciąg dalszy!

[mik61 661]

Ciekawy klimat, fajnie rozwijająca się i wciągająca akcja.

Ze zniecierpliwieniem czekam na rozwój wydarzeń.

[Duszek hyperion1980]

I cisza... A my czekamy:)