Rytuał

[Lemoondzik 1 842]

Zawieje mocniej wiatr. Z lekkim trzaskiem otworzy się okno, a firanka łopocząc zatańczy nad stolikiem. Odkładając kawę usłyszysz miarowy pomruk silnika... To pewnie On! Pomyślisz. Zadzwoni telefon... nie zdążysz odebrać. To na pewno On! Zamkniesz pośpiesznie okno. Szybko założysz kurtkę jak co rok. Już wiesz, że będzie zimno. Zbiegasz po schodach zarzucając na ramię mały plecak z sukienką i szpilkami specjalnie na tę okazję. Jak co rok, zanim przyjdę będziesz miała czas aby zdjąć skórzane spodnie, kurtkę i buty, które chronią przed wiatrem i założyć sukienkę i szpilki. Resztę już przygotowałaś makijaż, bieliznę i ... 

 

Przed drzwiami będzie czekał On - posłaniec. Nigdy go nie poznałaś, nigdy nie powiedziałem Ci kim jest. Zawsze ma na sobie czarną skórzaną kurtkę, spodnie i kask, w którego szybie zawsze odbija się cała ulica. Nigdy go nie zdjął. Nigdy nie powiedział do Ciebie ani słowa choć minęło tyle lat. Poda Ci kask i lekkim gestem wskaże miejsce za sobą. Uśmiechniesz się do niego odrzucając włosy, myśląc jakie ciało skryte jest pod tą zbroją. Kiedy poczujesz jak budzi się silnik i jak lekkim drżeniem pieści twoje uda, obejmiesz go czule, a On zabierze Cię w podróż do najskrytszych fantazji.

 

Nie raz o nim myślałaś, kim jest, jak wygląda jak pachnie. Nie raz marzyłaś o oczach, które mieszkają za lustrzaną szybą. Marzyłaś o rozwiązaniu tej tajemnicy, wręcz wymuszałaś na mnie. Nie ugiąłem się choć groziłaś. Jeśli to ma być pewne misterium, On musi być tajemnicą.

 

Pokonując kolejne kilometry wtulisz się w jego nieznane ciało. A zmysły coraz bardziej będą się rozpalać jakby ogień pchany wiatrem obejmował spragnioną wody puszczę.

 

Tym razem pojedziecie w zupełnie innym kierunku, poza miasto. Po kilku kilometrach skręci w leśną drogę. Lekko wyrwana spośród fantazji poczujesz lekkie ukłucie, że to już, że tak szybko. Że znów przyjdzie Ci czekać rok na to by móc poczuć tajemniczego posłańca. Z drugiej strony pomyślisz, że czas na drugą część corocznego misterium. Wiesz, że czekam na Ciebie i wiesz czym to się skończy. Nie znasz tylko okoliczności.

 

Zatrzyma się na leśnej polanie, obok małej szopki, w której na pierwszy rzut oka leśnicy trzymają swoje dziwne narzędzia. Lekkim ruchem ręki wskaże Ci drzwi. Zdejmiesz kask, uśmiechając się po raz ostatni do niego oddasz mu go i pójdziesz powoli w stronę domku. On zaś zamiast odjechać jak zawsze, pójdzie za Tobą. Nie będziesz chciała się obracać...

Zawiąże Ci oczy tuż przed wejściem do domku. Otworzy lekko drzwi i wprowadzi Cię do środka. Usłyszysz delikatne kroki i ciepłe dłonie na swojej twarzy, delikatny pocałunek i słowa "poczekaj tu chwilkę, nie ruszaj się". Usłyszysz kroki nas dwóch, a potem oddalający się miarowy pomruk silnika. I znów kroki, ale już pojedyncze, delikatne... Szczęk zamykanych drzwi... Zostaniesz tylko Ty i ...

 

Poczujesz ten zapach, inny... To On - pomyślisz, potem czułe dłonie na włosach, delikatne, ale stanowcze, oddech na uchu i wilgotne, ciepłe usta...

Usłyszysz trzask rozpinanej kurtki i jego dłoń. Jego usta powędrują na szyję, stanie przed Tobą, zsunie kurtkę z plecakiem. Pomyślisz, że nie jesteś gotowa, bo sukienka i szpilki i zaraz potem, że nie ma to znaczenia i oddasz się ciepłu jego ust, obejmując go ramionami poczujesz, że nie ma już kurtki, kasku i ...

Stanowcze dłonie zsuną spodnie, a pocałunki powędrują na brzuch omijając delikatne czarne koronki, którymi ozdobiłaś swoje piękne piersi. Czarna skóra spodni odsłoni koronkowy pas i kabaretki i ... Słodki zapach kobiety wypełni mały domek, a on zdejmując twoje buty i spodnie, wtuli się pomiędzy twoje uda, delikatnie, niespiesznie, omijając najczulsze miejsca. Po krótkiej chwili poczujesz jak dotyka twojej stopy, potem lekko ja podnosi i wsuwa filigranowy bucik, zapina pasek, potem dotyka drugiej stopy i zakłada drugi. Delikatnie muskając twoje uda, lekkim ruchem obróci Cię i oprze twoje dłonie na drewnianej ścianie, odchylając biodra nieco w tył... Miękkim dotykiem obejmie twoje pośladki. Poczujesz jego oddech, i język delikatnie wodzący pomiędzy nimi, powoli od góry, coraz niżej, niżej, jego delikatne dłonie coraz mocniej zaczną je obejmować.

A usta i język coraz śmielej sięgać tam, gdzie dotąd sięgałem tylko ja...

Po chwili przestanie, jakby opamiętując się, dziwnie, zbyt pospiesznie... dłonie powędrują wyżej miękko, po czarnej koronce pasa, dookoła, potem wyżej, wodząc po koronkach zdobiących twoje piękne piersi, a usta znów delikatne, będą muskać twój kark... Poczujesz jego przyspieszony oddech, nagłą wzbierającą w nim siłę i jego dłonie mocniejsze, zdecydowane, odchylające koronki i łapczywie obejmujące twoje piękne piersi. Poczujesz spragnione usta na ramionach, mocne wpijające się niemal w twoje ciało, gorące... i znów jakby chwila opamiętania, zdecydowane dłonie, jakby niepewnie, ustąpią miejsca koronkom... usta się cofną, zostanie tylko szybki oddech, urywany, zawiedziony... Podniesie twoje ręce wysoko do góry i zostawi tak ledwie stojącą, rozedrganą, a po chwili poczujesz aksamitny materiał swojej sukienki. Opuści twoje ręce, obejmie twarz i delikatnie całując twoje policzki wyszepta - "jesteś gotowa". Pierwszy raz usłysz ten szept... Potem weźmie Cię delikatnie za rękę i podprowadzi trzy kroki, podając Ci ramię lekko posadzi na nieco twardej ławce... Usłyszysz kroki, zgrzyt otwieranych drzwi i szept "może innym razem". Po krótkiej chwili zdejmiesz opaskę, w drzwiach zobaczysz mnie - tak się zaczną twoje kolejne urodziny. 

[może? 4 598]

Które z kolei, Lemond?

[Lemoondzik 1 842]

Które z kolei, Lemond?

 

Osiemnaste jak co roku oczywiście

[może? 4 598]

Moje co roku grubo ponad 18. I bez motocyklistów... Fuck

[Lemoondzik 1 842]

2 Sierpnia 2014... Czy to już wystarczająco żeby fantazja stała się historią? Jak myślicie? Na wspomnienia wzięło mnie dziś. Wiele...na prawdę wiele wydarzyło się w tym czasie. Ale dokładnie taka fantazja ciągle jest we mnie. Byłoby milo nawet gdybym to nie ja został finalnie w tej drewutni