Ciekawe ile jest takich osób które boją się powiedzieć

[Jurysta 133]

w związku że nie chcą już dalej cuckoldu bo było nie było to pewna odwrotność początku. Tyle osób pisze ze latami się stara o tą pierwsza zdradę kontrolowaną a ile latami się stara by z tego wyjść ? W końcu to działa w dwie strony jak się komuś spodoba to się może uprzeć że chce i tyle.

[Cuckoldplace✩ 8 777]

Bardzo dobry temat. Obawiam się jednak że będziemy snuli jedynie przypuszczenia. Chyba że znajdą się Pary, lub Rogacze (bo to sądzę najbardziej "pasująca" do tematu grupa) która zechce wyznać że ma już po prostu dosyć.

 

To ma być zabawa. A jak każda zabawa i ta, może się kiedyś znudzić. Co wtedy, jeśli druga połówka "wsiąknie" tak mocno, że nawet nie zauważy że czas już zabawę kończyć, bo partner się w tym cuckoldzie męczy? Co wtedy, gdy dla drugiej połowy, stało się to sposobem na życie ze smutnym finiszem za zakrętem? Bo czasem cały ten cuckold, to o kant dupy jest potrzaskać. Nie wszyscy chcą, aby to był sposób na życie.

 

Liczę na wiele wypowiedzi w temacie Jurysty, bo temat jest przedni.

[Jurysta 133]

Właśnie, pierwszy raz nazwałeś to pięknie po mojemu " To ma być zabawa" to bardzo ważne słowa bo stanowią o ważności tej zabawy oraz o jej sensie i zasadach.

[Cuckoldplace✩ 8 777]

Wiedz jednak o tym drogi Jurysto, że nie wszyscy są Rogaczami z własnej woli. Nawet w pewien delikatny sposób ująłeś to w słowa, mówiąc "jak się komuś spodoba to się może uprzeć że chce i tyle" A to już zabawa nie jest, nawet jeśli ma być w naszym mniemaniu. Jednak działa tutaj pewna odmiana syndromu sztokholmskiego. Prześladowany w końcu ulega prześladowcy a nawet go usprawiedliwia, nie mając innego wyboru. Mózg, generuje taki układ w którym prześladowca, zgadza się na zaistniały stan rzeczy. Godzi się z rzeczywistością, przyzwyczaja. Ba, nawet nie wyobraża sobie, aby mogło być inaczej.

 

Wtedy nie ma wyznań w stylu- Kochanie, ja już nie chcę. Jest po prostu ciąg dalszy. Jak inwalidzki wózek. Jak kula u nogi o której się już nawet nie myśli. Ona po prostu jest, zawsze jest.

 

A ile mamy Hot Wife, stworzonych wyłącznie przez mężów, w celu zaspokojenia ich potrzeb a nie potrzeb sztucznie stworzonej Hot Wife? Patrz, objawy syndromu sztokholmskiego, wyżej. Tego się nie dowiemy.

[Jurysta 133]

i dla tego moje pytanie ile jest hotek i ile rogaczy stworzonych pod pewnym "przymusem" a nie mogących się z tego wyrwać kiedy przestaje to być zabawne.

[mspanker 3]

Podjąłeś ważką kwestię Jurysto. A "syndrom sztokholmski" doczekał się już wielu naukowych i pseudo naukowych opracowań. Rzecz w tym ile osób brnie nie zdając sobie sprawy, że są w matni, a ile czyni to świadomie bojąc się konsekwencji, bo "druga połowa" weszła tak głęboko, ze dla niej cuckold stał się sposobem na życie. Obawiam się jednak, że większość decyzji jest podejmowanych "dla dobra" partnera, co zwiększa szansę na to, że sytuacja wymknąć się może spod kontroli. Myślę, że mądrość naszego Forum powinna polegać także na chwilach refleksji, bo za wszystkimi przypadkami stoją przecież żywe i czujące osoby. Dzięki za podjęcie tego tematu

[Cuckoldplace✩ 8 777]

Na początku wszystko rozgrywa się w głowie ludzie marzą. Budują sobie w wyobraźni idealne sytuacje. Kiedy jednak wymarzone zdarzenia spełniają się bierze górę ludzka psychika, czasem ludzka ułomność. Nie umiemy znaleźć się w nowej sytuacji, górę bierze zazdrość, poczucie niedowartościowania, jak to moja kobieta może osiągnąć taką samą satysfakcję seksualną z innym? Albo może się okazać, że na zabawie seksualnej się nie kończy nasza kobieta wiąże się z innym partnerem emocjonalnie i czujemy się zagrożeni. Może nam się również wydawać, że trakcie spotkań powinniśmy być preferowani czy szczególne traktowani, co dla naszej wybranki może być trudne sprzeczne z jej zachowaniami. I już rodzi się poczucie krzywdy i braku wartości. Takie zabawy moim zdaniem mogą przebiegać bez zgrzytów tylko w dwóch wypadkach. Pierwszy to wtedy, gdy para jest głęboko związana i dopasowana emocjonalnie i potrafi w takich sytuacjach zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa i trwałość uczucia. A drugi to wtedy, gdy parze na sobie nie za bardzo zależy i traktuje to, jako zabawę i realizacje własnych marzeń. Moim zdaniem to normalne, że życie weryfikuje marzenia, jeżeli się okaże, że to nie dla nas, po prostu trzeba powiedzieć stop, we własnym szeroko rozumianym interesie. Chyba, że ktoś ma skłonności masochistyczne i lubi sytuację prawdziwej zdrady i poniżenia.

[mspanker 3]

Ale jest jeszcze wygodnictwo i strach. A poza tym, to pięknie to ująłeś. Ważne jest abyśmy to my kontrolowali sytuację, a nie ona przejęła kontrolę nad nami

[Jurysta 133]

Ciekawie ciekawie ale zauważcie jedno brak tu moim zdaniem pewnej konsekwencji bo przecież większość albo nawet wszyscy piszą że przy wejściu do tematu cuckoldu zaufanie i szczere rozmowy są podstawą, więc jeżeli tak jest to dlaczego nie ma tej szczerej rozmowy na końcu a zamiast tego ktoś się męczy i poważnie może rujnować swoje życie.

[mspanker 3]

Wiesz Jurysto, że jest coś takiego jak "urok nowości", początkowe emocje. Mało wtedy miejsca na refleksje, czy jakiekolwiek analizy. Mój Dziadek mawiał cyt. "patrzaj końca...". Prosty był z niego człowiek, ale w tych dwóch słowach zawiera się cała mądrość, szkoda że nieraz przychodzi zbyt pózno